غیر از شکن طره به جایی گذرم از قدسی مشهدی غزل 96
1. غیر از شکن طره به جایی گذرم نیست
جز کنج قفس راه به جای دگرم نیست
بازآی که سینه‌ام کباب است از قدسی مشهدی غزل 97
1. بازآی که سینه‌ام کباب است
بی روی تو حال دل خراب است
آنکه در هر چین زلفش صدمه کنعان از قدسی مشهدی غزل 98
1. آنکه در هر چین زلفش صدمه کنعان گم است
چون توانم گفتنش کآنجا مرا هم جان گم است
هنوز چشم امیدم به رهگذاری از قدسی مشهدی غزل 99
1. هنوز چشم امیدم به رهگذاری هست
هنوز گونه زرد مرا غباری هست
خانه‌ام نیمی خراب از گریه از قدسی مشهدی غزل 100
1. خانه‌ام نیمی خراب از گریه نیمی پرگل است
همنشینم جغد از یک سو، ز یک سو بلبل است
وعده وصل ار دهد، صبر تقاضا از قدسی مشهدی غزل 101
1. وعده وصل ار دهد، صبر تقاضا بس است
فایده انتظار، ترک تمنا بس است
خرم دلی که در خم زلف تو جا از قدسی مشهدی غزل 102
1. خرم دلی که در خم زلف تو جا گرفت
آسوده آنکه خانه به کوی بلا گرفت
تا صبا با آن سر زلف پریشان از قدسی مشهدی غزل 103
1. تا صبا با آن سر زلف پریشان آشناست
صد گره از غیرتم با رشته جان آشناست
تا به نظّاره بت، چشم برهمن از قدسی مشهدی غزل 104
1. تا به نظّاره بت، چشم برهمن بازست
به تماشای جمالت مژه من بازست
هر سر موی من از دود تو در فریاد از قدسی مشهدی غزل 105
1. هر سر موی من از دود تو در فریاد است
ناله‌ام نغمه نی نیست که گویی بادست
لذت شادی نداند جان چو با از قدسی مشهدی غزل 106
1. لذت شادی نداند جان چو با غم خو گرفت
دشمن عیدست هر دل کو به ماتم خو گرفت
هرگزم عشق چنین در رگ جان از قدسی مشهدی غزل 107
1. هرگزم عشق چنین در رگ جان چنگ نداشت
نغمه تا بود بدین نازکی آهنگ نداشت