دارم دلی، اما چه دل، صدگونه از قدسی مشهدی غزل 322
1. دارم دلی، اما چه دل، صدگونه حرمان در بغل
چشمی و خون در آستین، اشکی و طوفان در بغل
...
دامان عشقِ سلسله مویی گرفته از قدسی مشهدی غزل 323
1. دامان عشقِ سلسله مویی گرفته دل
از دست رفته و برِ رویی گرفته دل
...
تا کی کنی به گریه، طلب آرزوی از قدسی مشهدی غزل 324
1. تا کی کنی به گریه، طلب آرزوی دل؟
ای دیده پیش خلق مریز آبروی دل
...
می‌آیم از طوف حرم، بتخانه از قدسی مشهدی غزل 325
1. می‌آیم از طوف حرم، بتخانه پنهان در بغل
زنار راهب بر میان، ناقوس گبران در بغل
...
تماشای گلی کرد آنچنان محو از قدسی مشهدی غزل 326
1. تماشای گلی کرد آنچنان محو گلستانم
ک گردید آشیان عندلیبان، چشم حیرانم
...
چو سایه در ره عشق از قفای از قدسی مشهدی غزل 327
1. چو سایه در ره عشق از قفای خویشتنم
بس است خضر ره آواز پای خویشتنم
...
به گلشن تنگدل چون غنچه زادم، از قدسی مشهدی غزل 328
1. به گلشن تنگدل چون غنچه زادم، شادمان رفتم
ندیدم در چمن بوی وفایی، زود از آن رفتم
...
دلم بهر قفس پرواز می‌کرد، از قدسی مشهدی غزل 329
1. دلم بهر قفس پرواز می‌کرد، از چمن رفتم
فرو نگرفت در غربت دلم، سوی وطن رفتم
...
بر نیامد یک نوای غم‌فزا از قدسی مشهدی غزل 330
1. بر نیامد یک نوای غم‌فزا از خانه‌ام
دوش خالی بود جای جغد در ویرانه‌ام
...
تا نشمرد آزاد، کسی بعد هلاکم از قدسی مشهدی غزل 331
1. تا نشمرد آزاد، کسی بعد هلاکم
زنجیر به گردن بسپارید به خاکم
...
آن بلبلم که ناله بهر قفس از قدسی مشهدی غزل 332
1. آن بلبلم که ناله بهر قفس کشم
گر غنچه بشکفد، قدم از باغ پس کشم
...
نپیماید کسی راه حرم، گر از قدسی مشهدی غزل 333
1. نپیماید کسی راه حرم، گر من ز پا افتم
نداند سجده بت، از برهمن گر جدا افتم
...