بیا که بی تو دمی نیست که اضطراب ندارم از قصاب کاشانی غزل 227
1. بیا که بی تو دمی نیست که اضطراب ندارم
ز دوری تو دگر نیم‌روزه تاب ندارم
تا بار عشق بر دل پرغم گذاشتیم از قصاب کاشانی غزل 228
1. تا بار عشق بر دل پرغم گذاشتیم
چندین هزار غم به سر هم گذاشتیم
ما اسیران همه مرغان خوش‌الحان همیم از قصاب کاشانی غزل 229
1. ما اسیران همه مرغان خوش‌الحان همیم
هم‌زبان نفس و همدم بستان همیم
شد گرم تمنای تو سودای نگاهم از قصاب کاشانی غزل 230
1. شد گرم تمنای تو سودای نگاهم
رو داد تماشای تو ای وای نگاهم
من آن نخلم که چون در موسم حاصل ثمر ریزم از قصاب کاشانی غزل 231
1. من آن نخلم که چون در موسم حاصل ثمر ریزم
ز هر جانب به مژگان بر زمین آب گهر ریزم
به عشق تو گر سر نبازم چه سازم از قصاب کاشانی غزل 232
1. به عشق تو گر سر نبازم چه سازم
به داغ غمت گر نسازم چه سازم
تا خون خویش در ره جانانه ریختیم از قصاب کاشانی غزل 233
1. تا خون خویش در ره جانانه ریختیم
آبی به پای آن بت فرزانه ریختیم
میان خوب‌رویان تا نمودند انتخاب از هم از قصاب کاشانی غزل 234
1. میان خوب‌رویان تا نمودند انتخاب از هم
جدا کردند رخسار تو را با آفتاب از هم
در عشق عاقبت به بلا مبتلا شدیم از قصاب کاشانی غزل 235
1. در عشق عاقبت به بلا مبتلا شدیم
تا پایبند آن سر زلف دوتا شدیم
چگونه پیش تو آیم فسانه‌ای که ندارم از قصاب کاشانی غزل 236
1. چگونه پیش تو آیم فسانه‌ای که ندارم
چطور دور تو گردم بهانه‌ای که ندارم
زآتش عشق تو در هرجا که مأوا می‌کنم از قصاب کاشانی غزل 237
1. زآتش عشق تو در هرجا که مأوا می‌کنم
همچو بوی عود خود را زود رسوا می‌کنم
ای خوش آن روز که از خواب گران برخیزم از قصاب کاشانی غزل 238
1. ای خوش آن روز که از خواب گران برخیزم
به تمنای تو ای سرو روان برخیزم