این خواب که روشناس روزش از غالب دهلوی رباعی 49
1. این خواب که روشناس روزش گویند
چون صبح مراد دلفروزش گویند
...
امروز که روز عید نوروز از غالب دهلوی رباعی 50
1. امروز که روز عید نوروز بود
روزی فرخنده و دل افروز بود
...
آن مرد که زن گرفت دانا نبود از غالب دهلوی رباعی 51
1. آن مرد که زن گرفت دانا نبود
از غصه فراغتش همانا نبود
...
زانجا که دلم به وهم در بند از غالب دهلوی رباعی 52
1. زانجا که دلم به وهم در بند نبود
با هیچ علاقه سخت پیوند نبود
...
منصور غمش ز نکته چینان از غالب دهلوی رباعی 53
1. منصور غمش ز نکته چینان چه بود؟
در راست خطر ز همنشینان چه بود؟
...
هر چند خرد ز تاب می پست شود از غالب دهلوی رباعی 54
1. هر چند خرد ز تاب می پست شود
وز ضعف خرد وهم قویدست شود
...
باید که جهانی دگر ایجاد از غالب دهلوی رباعی 55
1. باید که جهانی دگر ایجاد شود
تا کلبه ویران من آباد شود
...
باید که دلت ز غصه در هم نشود از غالب دهلوی رباعی 56
1. باید که دلت ز غصه در هم نشود
از رفتن زر دستخوش غم نشود
...
زین رنگ که در گلشن احباب از غالب دهلوی رباعی 57
1. زین رنگ که در گلشن احباب دمید
پژمرد گل و لاله شاداب دمید
...
خواندیم سخنهای محبت بسیار از غالب دهلوی رباعی 58
1. خواندیم سخنهای محبت بسیار
راندیم سخنهای محبت بسیار
...
بازی خور روزگار بودم همه از غالب دهلوی رباعی 59
1. بازی خور روزگار بودم همه عمر
از بخت امیدوار بودم همه عمر
...
شرطست که روی دل خراشم همه از غالب دهلوی رباعی 60
1. شرطست که روی دل خراشم همه عمر
خونابه به رخ ز دیده پاشم همه عمر
...