آسمان بلند را میرم از غالب دهلوی غزل 250
1. آسمان بلند را میرم
ابر کحلی پرند را میرم
...
تا به کی صرف رضاجویی دل‌ها از غالب دهلوی غزل 251
1. تا به کی صرف رضاجویی دل‌ها باشم
فرصتم باد کزین پس همه خود را باشم
...
اگر بر خود نمی بالد ز غارت از غالب دهلوی غزل 252
1. اگر بر خود نمی بالد ز غارت کردن هوشم
مر او را از چه دشوارست گنجیدن در آغوشم؟
...
بی پردگی محشر رسوایی خویشم از غالب دهلوی غزل 253
1. بی پردگی محشر رسوایی خویشم
در پرده یک خلق تماشایی خویشم
...
در وصل دل آزاری اغیار ندانم از غالب دهلوی غزل 254
1. در وصل دل آزاری اغیار ندانم
دانند که من دیده ز دیدار ندانم
...
بخت در خوابست می خواهم که از غالب دهلوی غزل 255
1. بخت در خوابست می خواهم که بیدارش کنم
پاره ای غوغای محشر کو که در کارش کنم؟
...
خود را همی به نقش طرازی علم از غالب دهلوی غزل 256
1. خود را همی به نقش طرازی علم کنم
تا با تو خوش نشینم و نظاره هم کنم
...
می‌ربایم بوسه و عرض ندامت از غالب دهلوی غزل 257
1. می‌ربایم بوسه و عرض ندامت می‌کنم
اختراعی چند در آداب صحبت می‌کنم
...
رفتم که کهنگی ز تماشا برافگنم از غالب دهلوی غزل 258
1. رفتم که کهنگی ز تماشا برافگنم
در بزم رنگ و بو نمطی دیگر افگنم
...
در هر انجام محبت طرح آغاز از غالب دهلوی غزل 259
1. در هر انجام محبت طرح آغاز افگنم
مهر بردارم ازو تا هم بر او بازافگنم
...
صبح ست خیز تا نفسی در هم افگنم از غالب دهلوی غزل 260
1. صبح ست خیز تا نفسی در هم افگنم
از ناله لرزه بر فلک اعظم افگنم
...
دگر نگاه ترا مست ناز می‌خواهم از غالب دهلوی غزل 261
1. دگر نگاه ترا مست ناز می‌خواهم
حساب فتنه ز ایام باز می‌خواهم
...