هر دم ز نشاطم دل آزاد بجنبد از غالب دهلوی غزل 119
1. هر دم ز نشاطم دل آزاد بجنبد
تا کیست درین پرده که بی باد بجنبد؟
...
1. هر دم ز نشاطم دل آزاد بجنبد
تا کیست درین پرده که بی باد بجنبد؟
...
1. غم من از نفس پندگو چه کم گردد
بر آتشم چو گل و لاله باد دم گردد
...
1. دماغ اهل فنا نشئه بلا دارد
به فرقم اره طلوع پر هما دارد
...
1. آزادگی ست سازی اما صدا ندارد
از هر چه درگذشتیم آواز پا ندارد
...
1. به ذوقی سر ز مستی در قفای ره روان دارد
که پنداری کمند یار همچون مار جان دارد
...
1. تنگست دلم حوصله راز ندارد
آه از نی تیر تو که آواز ندارد
...
1. نومیدی ما گردش ایام ندارد
روزی که سیه شد سحر و شام ندارد
...
1. خوش ست آن که با خویش جز غم ندارد
ولی خوشترست آن که این هم ندارد
...
1. نقابدار که آیین رهزنی دارد
جمال یوسفی و فر بهمنی دارد
...
1. کو فنا تا همه آلایش پندار برد
از صور جلوه و از آینه زنگار برد
...
1. ذوقش به وصل گر چه زبانم ز کار برد
لب در هجوم بوسه ز پایش نگار برد
...
1. حور بهشتی ز یاد آن بت کشمیر برد
بیم صراط از نهاد آن دم شمشیر برد
...