قطعات قاآنی

1 شهی که پردهٔ امکان اگر براندازد شناخت می‌نتواند جز ز دادارش

2 فرشته و فلک و عرن و فرش و لوح و قلم بر او سلام فرستند و آل اطهارش

1 هرکرا حسن اعتقادی هست عذر منکر نمی کند خاموش

2 این مسلم بودکه خسرو را عیب شیرین نمی‌رود درگوش

1 هر وقت که خر برآورد بانگ وز نعرهٔ او بدردت گوش

2 فارغ بنشین که گردد آخر مسکین خرک از نهیق خاموش

1 وقتی ار رحم آورد جلاد بر بیچاره‌ای بر دو کس رحم‌ آورد پرورد‌گار از لطف‌ خاص

2 هم بر آن رحم آورد کز کشتنش بخشد امان هم‌ بر این‌ رحم‌ آورد کز دوزخش سازد خلاص

1 ای وزیری که صدر قدر ترا هست نه خرگه بسیط بساط

2 تو مطاعی و کاینات مطیع تو محیطیّ و روزگار محاط

3 قهر تو موجب ملال و محن مهر تو مایهٔ سرور و نشاط

4 بر عالی بساط میمونت آسمان تنگ‌تر ز سمّ خیاط

1 ای برادر گرت خطایی رفت متمسک مشو به عذر دروغ

2 کان دروغت بود خطای دگر که برد بار دیگر از تو فروغ

1 من همان رند و مست و بیباکم که ندارم ز هر دو عالم باک

2 راستی را دو عالم ار اینست باد بر فرق هر دو عالم خاک

1 آنکه را شمع هدی نیست به دست چون شود هادی ارباب سلوک

2 مفتی ما که خورد مال یتیم حیف باشدکه دهد پند ملوک

1 مسلمست که‌‌ گنجشک نیست چون شهباز ولی علاج ندارد ز پر زدن گنجشگ

2 تفاوتی که بود مشک و پشک را با هم معینست ولیکن گزیر نیست ز پشگ

3 زرشگ اگرچه نباشد چو دانهٔ یاقوت ولی هم از پی بیمار نافعست زرشگ

1 ای ستمگر ستم مکن چندان که به مظلوم کار گردد تنگ

2 زان حذرکن که آورد روزی دامن عدل کردگار به چنگ