قطعات قاآنی

1 کار خود را به کردگار گذار تا ترا مصلحت بیاموزد

2 لطف او بی‌سبب سبب سازد قهر او با سبب سبب سوزد

1 بارخدایا ثنای همچو تویی را همچو تویی هم مگر قیام تواند

2 اینقدر از ماکفایتست که گوییم همچو تویی هم مگر ثنای تو خواند

1 چو از نعمت حق شود بنده غافل خداوند بر وی بلایی فرستد

2 تو گویی بلا نعمتی هست دیگر که غافل ز بیمش خدا را پرستد

1 میر زمانه‌ای که نگردد مرا زبان در کام جز برای ثنا و دعای تو

2 ای کاش وعده‌های‌تو درصدق و راستی بودی چو شعرهای من اندر ثنای تو

3 اکنون مرا رسیده به خاطر لطیفه‌ای از وعدهٔ دروغ کلاه و قبای تو

4 جاوید تاکه هست به دیوان روزگار نام و نشان مدح من و مرحبای تو

1 لاف طاعت چند در پیری زنی ای نکرده در جوانی هیچ کار

2 آنچه را در روز روشن کس‌ نجست چون توانی جست در شبهای تار

1 چو کفر و دین حجاب رهست ای رفیق راه بگذار هر دو بگذرد ازین مایی و منی

2 شمشیر عشق برکش و از خویش برآی آن را به دوستی کش و این را به دشمنی

1 کم‌خور ای‌ نادان‌ و بر این گفته کم‌جو اعتراض زانکه بر این قول گفتار حکیمستم حکم

2 آنکه را صرف شکم شد حاصل عمر عزیز قیمتش کمتر بود زان چیزکاید از شکم

1 بکن ای نفس هرچه می‌خواهی لیک با جاهلان مکن پیوند

2 جاهل ار فی‌المثل برادر تست آخرت زو رسد هزار گزند

1 هرگناهی که خودکند جبری همه را از خدای داند و بس

2 ور ازو خیری اتفاق افتد برگشاید به شکر نفس نفس

1 عاقلان مست حجت خویشند عارفان مست جلوهٔ دیدار

2 دیدهٔ حق‌شناس اگر دارید لب ببندید یا اولوالابصار