هر دم بدلم فرخ بتی می از فضولی بغدادی رباعی 37
1. هر دم بدلم فرخ بتی می آرد
کارم ز بتان رواج و رونق دارد
یارم گره از کار بافغان از فضولی بغدادی رباعی 38
1. یارم گره از کار بافغان نگشاد
دلدار مراد من بفریاد نداد
حکم ازلم اسیر رفتار از فضولی بغدادی رباعی 39
1. حکم ازلم اسیر رفتار تو کرد
حیران لب و واله گفتار تو کرد
روزی که ز هر چه هست آثار از فضولی بغدادی رباعی 40
1. روزی که ز هر چه هست آثار نبود
وز خواب عدم زمانه بیدار نبود
چون لاله پریرم آتشی از فضولی بغدادی رباعی 41
1. چون لاله پریرم آتشی در دل بود
دی داد نوید سنبلت باد درود
عاشق همه دم زار و حزین از فضولی بغدادی رباعی 42
1. عاشق همه دم زار و حزین می باشد
سودا زده و بی دل و دین می باشد
سادات که نور دیده و تاج از فضولی بغدادی رباعی 43
1. سادات که نور دیده و تاج سرند
با فضل و نسب زبده نوع بشرند
سید باید چنان که باید از فضولی بغدادی رباعی 44
1. سید باید چنان که باید باشد
در سیرت و صورت اب و جد باشد
جانانه بچشم ما در اطوار از فضولی بغدادی رباعی 45
1. جانانه بچشم ما در اطوار وجود
هر لحظه بصورت دگر جلوه نمود
نقاش ازل که صورت یار از فضولی بغدادی رباعی 46
1. نقاش ازل که صورت یار کشید
نقش و خال و زلف و رخسار کشید
تا چند مرا آتش دل تاب از فضولی بغدادی رباعی 47
1. تا چند مرا آتش دل تاب دهد
رخت طربم بسیل خوناب دهد
هر چند که خواستیم از از فضولی بغدادی رباعی 48
1. هر چند که خواستیم از دوست مراد
بر وعده در امید بر ما نگشاد