رباعیات در دیوان اشعار فارسی فضولی بغدادی

1 آن ماه که نور چشم اهل نظر است هر لحظه بصورت دگر جلوه گر است

2 مشکل که بیک حال بماند عاشق معشوق که هر زمان بشکلی دگر است

1 ای ملک تو فارغ از شریک و وارث و آن ملک همین قدیم و باقی حادث

2 جز ذات قدیم تو ندارد مطلق تکوین مکونات عالم باعث

1 ای امر تو عقد بند پیوند مزاج عالم بتو در فطرت و خلقت محتاج

2 امراض مشاکل امور امکان از فیض وجوب تو طلبکار علاج

1 هستی بوجود تو دلیلیست صریح هر ذره بذکر تو زبانیست فصیح

2 فعلی که نه بر رضا تو نیست روا قولی که نه از کلام تو نیست صحیح

1 ای دل بگذر ز تنگنای این کاخ آهنگ فنا کن که فضاییست فراخ

2 مگذار که در حدیقه تنگ چنین نخل املت هر طرف اندازد شاخ

1 تا دل ز غم هجرت پریشان نشود شایسته ذوق وصل جانان نشود

2 در عالم نیست راحت بی محنت شرط است که تا این نشود آن نشود

1 هر دم بدلم فرخ بتی می آرد کارم ز بتان رواج و رونق دارد

2 جز عاشقی بتان نخواهم ورزید فکرم اینست گر خدا بگذارد

1 یارم گره از کار بافغان نگشاد دلدار مراد من بفریاد نداد

2 افغان که باو نکرد افغان اثری فریاد که کارگر نیامد فریاد

1 حکم ازلم اسیر رفتار تو کرد حیران لب و واله گفتار تو کرد

2 آیا چه دهد جواب من روز جزا آن کس که مرا چنین گرفتار تو کرد

1 روزی که ز هر چه هست آثار نبود وز خواب عدم زمانه بیدار نبود

2 نورم شرر نار و گلم خار نداشت من بودم و یار بود و اغیار نبود