هر دم بدلم فرخ بتی می آرد از فضولی رباعی 37
1. هر دم بدلم فرخ بتی می آرد
کارم ز بتان رواج و رونق دارد
یارم گره از کار بافغان نگشاد از فضولی رباعی 38
1. یارم گره از کار بافغان نگشاد
دلدار مراد من بفریاد نداد
حکم ازلم اسیر رفتار تو کرد از فضولی رباعی 39
1. حکم ازلم اسیر رفتار تو کرد
حیران لب و واله گفتار تو کرد
روزی که ز هر چه هست آثار نبود از فضولی رباعی 40
1. روزی که ز هر چه هست آثار نبود
وز خواب عدم زمانه بیدار نبود
چون لاله پریرم آتشی در دل بود از فضولی رباعی 41
1. چون لاله پریرم آتشی در دل بود
دی داد نوید سنبلت باد درود
عاشق همه دم زار و حزین می باشد از فضولی رباعی 42
1. عاشق همه دم زار و حزین می باشد
سودا زده و بی دل و دین می باشد
سادات که نور دیده و تاج سرند از فضولی رباعی 43
1. سادات که نور دیده و تاج سرند
با فضل و نسب زبده نوع بشرند
سید باید چنان که باید باشد از فضولی رباعی 44
1. سید باید چنان که باید باشد
در سیرت و صورت اب و جد باشد
جانانه بچشم ما در اطوار وجود از فضولی رباعی 45
1. جانانه بچشم ما در اطوار وجود
هر لحظه بصورت دگر جلوه نمود
نقاش ازل که صورت یار کشید از فضولی رباعی 46
1. نقاش ازل که صورت یار کشید
نقش و خال و زلف و رخسار کشید
تا چند مرا آتش دل تاب دهد از فضولی رباعی 47
1. تا چند مرا آتش دل تاب دهد
رخت طربم بسیل خوناب دهد
هر چند که خواستیم از دوست مراد از فضولی رباعی 48
1. هر چند که خواستیم از دوست مراد
بر وعده در امید بر ما نگشاد