فضولی بغدادی

سرو قد و لاله رخ ریحان خط و غنچه دهان

لوح دیده صفحه دل درج تن گنج دهان

گل ز گلشن در ز دریا بت ز چین مه ز آسمان

عقل از سر صبر از دل جان ز تن طاقت ز جان

بو بنفشه تاب سنبل آن گل رنگ ارغوان

مشک چین و سرو باغ و در بحر و لعل کان

لعل شیرین درج خندان مشک تر سرو روان

کار من جز ناله و فریاد زاری و فغان

غم همان سودا همان گریه همان حسرت همان

خلق بد دل زار و تو غافل فلک نامهربان

از تو ناز از چرخ جو از خلق طعن از دل فغان

دیده نور و دل سرور روح ذوق تن توان

بر ره بام و در و دیوار آن صاحب قران

پست خاقان و قباد و قیصر و نوشیروان

رام سازد وحش و طیر و آرام بخش انس و جان

نسخه جمعیت جاه و جلال و قدر و شان

مرکز قطب و مدار و نقطه دور زمان

اول و آخر نهان و آشکار و بی گمان

چار طبع و شش جهت هفت اختر و نه آسمان

فوق عرش و کرسی و لوح و قلم او را مکان

کرده میل و مهر شوق و ذوق در راهش دوان

سیر کرده دیده دانسته نموده امتحان

آب و خاک و باد و آتش را ز بهرش اقتران

سال و ماه و روز و شب در خدمتش بسته میان

در تموز و در دی و در نوبهار و در خزان

گرمی و سردی و خشکی و تری و یک زمان

بر بهایم صیت عدل و رأفت و امن و امان

مور منزل پشه جا آهو وطن جعد آشیان

معجز او شهره مرد و زن و پیر و جوان

روح پرور راحت افزا کام ده نشئه رسان

حسن صورت لطف سیرت مهر دل عذب لسان

موسی و عیسی و داود و خلیلش میهمان

آدم و ادریس و نوح و خضر را گسترده خوان

بغضی نفی و نفرت و اکراه دین را زیان (؟)

از شمار و از قیاس و از حساب و از کران

مردمک از چشم چشم از سر سر از تن تن ز جان

عقل نفس عنصر و افلاک زیبد نردبان

خواست امداد از کمند و گرز و پیکان و کمان

آفتابست و مه نو اخترست و کهکشان

مستدام است و مخلد باقیست و جاودان

کام یابم کام کارم کام بینم کام ران

از زبان رسم از دل اسم از جان اثر از تن نشان

حرز جان تعویذ سر آرام جان ورد زبان