گر طالب آرام دلی کام مجو از فضولی رباعی 97
1. گر طالب آرام دلی کام مجو
ور کام طلب می کنی آرام مجو
ای فیض هدایتت مرا هادی راه از فضولی رباعی 98
1. ای فیض هدایتت مرا هادی راه
دایم تو ز حال من به از من آگاه
ابنای زمان که در جهانند همه از فضولی رباعی 99
1. ابنای زمان که در جهانند همه
از جور زمانه در فغانند همه
جمعی که درین بساط هستند همه از فضولی رباعی 100
1. جمعی که درین بساط هستند همه
از باده جام جهل مستند همه
یارب چو مرا خلعت خلقت دادی از فضولی رباعی 101
1. یارب چو مرا خلعت خلقت دادی
بر کسب کمالم بده استعدادی
تا چند ای شمع عشق بی قرارم سازی از فضولی رباعی 102
1. تا چند ای شمع عشق بی قرارم سازی
سرگشته دور روزگارم سازی
گفتم صنما بهر چه در هر نظری از فضولی رباعی 103
1. گفتم صنما بهر چه در هر نظری
از غمزه خدنگ می زنی بر جگری
گفتم صنما مرا پریشان کردی از فضولی رباعی 104
1. گفتم صنما مرا پریشان کردی
قصد دل و دین غارت ایمان کردی
یارب به رسالت رسول عربی از فضولی رباعی 105
1. یارب به رسالت رسول عربی
یارب به حریم روضه پاک نبی