سنگ بیداد بتان آیینه دل را شکست از فضولی غزل 96
1. سنگ بیداد بتان آیینه دل را شکست
هر تمنایی که در دل داشتم صورت نبست
ذوق وصلت یافت دل از ساقی و ساغر گذشت از فضولی غزل 97
1. ذوق وصلت یافت دل از ساقی و ساغر گذشت
شد خلیل خلوت خلت ز ماه و خور گذشت
نی همین صد روزن از تیر تو بر جسم من است از فضولی غزل 98
1. نی همین صد روزن از تیر تو بر جسم من است
سایه ام را هم ازو صد داغ چون من بر تن است
بحال زار من آن ماه را نگاهی نیست از فضولی غزل 99
1. بحال زار من آن ماه را نگاهی نیست
چه سود روزی اگر نیز هست ماهی نیست
من نگویم چون قدت سروی ز بستان برنخاست از فضولی غزل 100
1. من نگویم چون قدت سروی ز بستان برنخاست
خاست اما فتنه انگیز و خرامان برنخاست
ناله زاری که در دلها اثر دارد کجاست از فضولی غزل 101
1. ناله زاری که در دلها اثر دارد کجاست
آه جانسوزی که دلها را بدرد آرد کجاست
عاشقی رونق ز اطوار من حیران گرفت از فضولی غزل 102
1. عاشقی رونق ز اطوار من حیران گرفت
عشق از فرهاد صورت یافت از من جان گرفت
نه همین قد من از بار غم دور خم است از فضولی غزل 103
1. نه همین قد من از بار غم دور خم است
خمی قامت گردون هم ازین بار غم است
در غمت کارم به چشم اشکبار افتاده است از فضولی غزل 104
1. در غمت کارم به چشم اشکبار افتاده است
چشم را با دل مرا با چشم کار افتاده است
بی لبت قطع نظر کرده ام از آب حیات از فضولی غزل 105
1. بی لبت قطع نظر کرده ام از آب حیات
دارد از شام غمت آب حیاتم ظلمات
بدو گیسو مه روی تو نچندان عجب است از فضولی غزل 106
1. بدو گیسو مه روی تو نچندان عجب است
عرصه جلوه خورشید میان دو شب است
هجوم سیل سرشکم ز دل اثر نگذاشت از فضولی غزل 107
1. هجوم سیل سرشکم ز دل اثر نگذاشت
ز من که آتشم این آب یک شرر نگذاشت