جانم در آن آرزوی وصال محمد است از فضولی غزل 61
1. جانم در آن آرزوی وصال محمد است
چشمم در انتظار جمال محمد است
ماه من نخل قدت سرو خرامان منست از فضولی غزل 62
1. ماه من نخل قدت سرو خرامان منست
سرو من ماه رخت شمع شبستان منست
بهر صید آن ترک بدخو بر سمند کین نشست از فضولی غزل 63
1. بهر صید آن ترک بدخو بر سمند کین نشست
باز خواهد شد عنان صبر صد مسکین ز دست
صیقل آیینه دلها نم چشم ترست از فضولی غزل 64
1. صیقل آیینه دلها نم چشم ترست
هر کرا نمناک تر دیده دلش روشن ترست
عمر دراز من که پریشان گذشته است از فضولی غزل 65
1. عمر دراز من که پریشان گذشته است
در آرزوی گیسوی جانان گذشته است
ای دل بسی ز محنت هجران نمانده است از فضولی غزل 66
1. ای دل بسی ز محنت هجران نمانده است
خوش باش کین معامله چندان نمانده است
پیش عاقل قصه درد من و مجنون یکیست از فضولی غزل 67
1. پیش عاقل قصه درد من و مجنون یکیست
اختلافی در سخن باشد ولی مضمون یکیست
زلال فیض بقا رشحه ز جام منست از فضولی غزل 68
1. زلال فیض بقا رشحه ز جام منست
حیات باقی من نشاه مدام منست
سرو را همچو قدت شیوه رعنایی نیست از فضولی غزل 69
1. سرو را همچو قدت شیوه رعنایی نیست
این قدر هست که او مثل تو هرجایی نیست
مه دلاک من آیینه اهل نظر است از فضولی غزل 70
1. مه دلاک من آیینه اهل نظر است
هر زمان صید کسی کرده بشکل دگر است
خورشید بسی خاک‌نشین شد به هوایت از فضولی غزل 71
1. خورشید بسی خاک‌نشین شد به هوایت
روزی نتوانست که بوسد کف پایت
باغبان لطف قد آن سرو در شمشاد نیست از فضولی غزل 72
1. باغبان لطف قد آن سرو در شمشاد نیست
کی نماید تربیت جایی که استعداد نیست