آتشم من گلخنی باید که باشد منزلم از فضولی غزل 287
1. آتشم من گلخنی باید که باشد منزلم
نیستم گلبن که از گلزار بگشاید دلم
ز آهم سوخت بی‌مهرِ رُخَت مَهْ، دوش کوکب هم از فضولی غزل 288
1. ز آهم سوخت بی‌مهرِ رُخَت مَهْ، دوش کوکب هم
بخواهد سوخت گردون گر برآرم آهی امشب هم
دایم تویی مقابل آیینه دلم از فضولی غزل 289
1. دایم تویی مقابل آیینه دلم
تو در دلی ولی ز تو من سخت غافلم
داغ عشق صنم لاله عذاری دارم از فضولی غزل 290
1. داغ عشق صنم لاله عذاری دارم
دل سودا زده جان فگاری دارم
دمی مانند گردی گر جدا از خاک در گردم از فضولی غزل 291
1. دمی مانند گردی گر جدا از خاک در گردم
بگردون گر کشم سرباز می خواهم که برگردم
هرگز غم خرابی عالم نمی خوریم از فضولی غزل 292
1. هرگز غم خرابی عالم نمی خوریم
عالم اگر خراب شود غم نمی خوریم
بدلبری سر و کاری درین دیار ندارم از فضولی غزل 293
1. بدلبری سر و کاری درین دیار ندارم
درین دیار چه مانم چو هیچ کار ندارم
نمی خواهم باو درد دل صد پاره بنویسم از فضولی غزل 294
1. نمی خواهم باو درد دل صد پاره بنویسم
که می دانم نخواهد خواند گر صد باره بنویسم
یار بی جرم بشمشیر ستم می کشدم از فضولی غزل 295
1. یار بی جرم بشمشیر ستم می کشدم
گر بگویم که چرا می کشدم می کشدم
تا بوده ایم بی غم یازی نبوده ایم از فضولی غزل 296
1. تا بوده ایم بی غم یازی نبوده ایم
بی درد و داغ لاله عذاری نبوده ایم
من بسربازی ز شمع مجلست کم نیستم از فضولی غزل 297
1. من بسربازی ز شمع مجلست کم نیستم
چیست جرم من که در بزم تو محرم نیستم
سرو نازم نشد آگه ز نیازم چه کنم از فضولی غزل 298
1. سرو نازم نشد آگه ز نیازم چه کنم
بکه گویم غم دل آه چه سازم چه کنم