برای دوست رفیقی که خالی از فیض کاشانی غزل 1030
1. برای دوست رفیقی که خالی از خلل است
محبت نبی و آل و علم با عمل است
...
هان مژده ای بیار صبا از از فیض کاشانی غزل 1031
1. هان مژده ای بیار صبا از دیار دوست
تا در طلب دلم شود امیدوار دوست
...
تو حقشناس نئی ای عدو خطا از فیض کاشانی غزل 1032
1. تو حقشناس نئی ای عدو خطا اینجاست
چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
...
صبا اگر گذری افتدت به کشور از فیض کاشانی غزل 1033
1. صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست
بیار سوی محبان پیامی از در دوست
...
برا امام که بنیاد عمر بر از فیض کاشانی غزل 1034
1. برا امام که بنیاد عمر بر باد است
بیا که قصر امل سخت سست بنیاد است
...
به علم آل نبی هر کسی که ره از فیض کاشانی غزل 1035
1. به علم آل نبی هر کسی که ره دانست
درِ دگر زدن اندیشه تبه دانست
...
ما را امام هست و یارا چه از فیض کاشانی غزل 1036
1. ما را امام هست و یارا چه حاجت است
خورشید هست نور ثریا چه حاجت است
...
مهر پیغمبر و آلش چه بود از فیض کاشانی غزل 1037
1. مهر پیغمبر و آلش چه بود تخم بهشت
حق تعالی به کرم در ازل این حرف نوشت
...
روضه خلد برین تربت اهل از فیض کاشانی غزل 1038
1. روضه خلد برین تربت اهل البیت است
مایه محتشمی خدمت اهل البیت است
...
هر کسی کو از طریق اهل بیت از فیض کاشانی غزل 1039
1. هر کسی کو از طریق اهل بیت آگاه نیست
هرچه گوید در حق ما جای هیچ اکراه نیست
...
شد دین خراب این همه فسق از فیض کاشانی غزل 1040
1. شد دین خراب این همه فسق جهار چیست
مهدی کجاست گو سبب انتظار چیست
...
حاصل کارگه کون و مکان این از فیض کاشانی غزل 1041
1. حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست
دانشاندوز که اسباب جهان این همه نیست
...