دورم از خویش مکن هان پشیمان از فیض کاشانی غزل 939
1. دورم از خویش مکن هان پشیمان نشوی
نوش من نیش مکن هان پشیمان نشوی
...
روی بنمای ای پری رخسار هی از فیض کاشانی غزل 940
1. روی بنمای ای پری رخسار هی
عقل را دیوانه کن دلدار هی
...
ساقیا پیمانهٔ سرشار هی از فیض کاشانی غزل 941
1. ساقیا پیمانهٔ سرشار هی
ای مغنی ناخنی بر تار هی
...
باده خواهم که کشم ز آن لب از فیض کاشانی غزل 942
1. باده خواهم که کشم ز آن لب و غبغب هله هی
بوسه خواهم که زنم مست بر آن لب هله هی
...
صبر از دلم برخواست ساقیا از فیض کاشانی غزل 943
1. صبر از دلم برخواست ساقیا بیا هی هی
عشق همچنان برجاست ساقیا بیا هی هی
...
ز تو کی توان جدایی چو تو هست از فیض کاشانی غزل 944
1. ز تو کی توان جدایی چو تو هست و بودِ مایی
تو چو هست و بودِ مایی ز تو کی توان جدایی
...
ای نسخهٔ اصل خوبی و رعنائی از فیض کاشانی غزل 945
1. ای نسخهٔ اصل خوبی و رعنائی
سر چشمهٔ آبروی هر زیبائی
...
نگاه ار میکنی جان میفزائی از فیض کاشانی غزل 946
1. نگاه ار میکنی جان میفزائی
تغافل میکنی دل میربائی
...
چه شود اگر درآیی به طریق از فیض کاشانی غزل 947
1. چه شود اگر درآیی به طریق آشنایی
ز طریق آشنایی چه شود اگر درآیی
...
الا ای که دلها نهان میربائی از فیض کاشانی غزل 948
1. الا ای که دلها نهان میربائی
کجائی کجائی کجائی کجائی
...
ای زلف تو مسکن دل شیدائی از فیض کاشانی غزل 949
1. ای زلف تو مسکن دل شیدائی
وی روی تو مجموع همه زیبائی
...
گل از رخ تو وام کند زیبائی از فیض کاشانی غزل 950
1. گل از رخ تو وام کند زیبائی
سرو از قد تو کسب کند رعنائی
...