دل و جانم اسیر غم تا کی از فیض کاشانی غزل 915
1. دل و جانم اسیر غم تا کی
خستهٔ محنت و الم تا کی
...
سرکشیهای جوانان تا کی از فیض کاشانی غزل 916
1. سرکشیهای جوانان تا کی
دل ما در غم اینان تا کی
...
یاد وصل او دلم خوشنود دارد از فیض کاشانی غزل 917
1. یاد وصل او دلم خوشنود دارد اندکی
مژدهٔ صحت مرض را سود دارد اندکی
...
عاشقانرا شور مستی سود دارد از فیض کاشانی غزل 918
1. عاشقانرا شور مستی سود دارد خیلکی
عقلانرا ترک هستی سود دارد خیلکی
...
در دیده‌ام چه نور روانست از فیض کاشانی غزل 919
1. در دیده‌ام چه نور روانست آن یکی
این طرفه تر ز دیده نهان است آن یکی
...
گر ز خود و عقل خود یکدو نفس از فیض کاشانی غزل 920
1. گر ز خود و عقل خود یکدو نفس رستمی
دست و دل و پای عشق هر دو بهم بستمی
...
ای که خواهی دل ما را بجافاها از فیض کاشانی غزل 921
1. ای که خواهی دل ما را بجافاها شکنی
نکنی هی نکنی هی نکنی هی نکنی
...
گه بایمای تغافل دل ما می‌شکنی از فیض کاشانی غزل 922
1. گه بایمای تغافل دل ما می‌شکنی
گه بمژگان سیه رخنه درو می‌فکنی
...
ای که حیران سراپای بت سیمینی از فیض کاشانی غزل 923
1. ای که حیران سراپای بت سیمینی
مرد اسلامی نه‌ای برهمنی برهمنی
...
ز رویت حاصل عشاق حیرانیست از فیض کاشانی غزل 924
1. ز رویت حاصل عشاق حیرانیست حیرانی
از آن زلف و از آن کاکل پریشانی پریشانی
...
جدا شد از بر من آن انسی روحانی از فیض کاشانی غزل 925
1. جدا شد از بر من آن انسی روحانی
شدم اسیر بلای فراق جسمانی
...
تو های و هوی مستانرا چه دانی از فیض کاشانی غزل 926
1. تو های و هوی مستانرا چه دانی
تو شور هی می پرستانرا چه دانی
...