غزلیات در دیوان اشعار فیض کاشانی

1 گرنکندی بسته ماند اینجا دلت تو بمانی بیدل آنجا در عذاب

2 حسرتی ماند بدل آنرا که داد دل بچیزی گر نشد زان کامیاب

3 هست دنیا چون سرابی تشنه را تشنه کی سیراب گردد از سراب

4 آیدت هر دم سرابی در نظر سوی آن رانی بتعجیل و شتاب

1 در محافل شعر میخوانم گهی با آب و تاب گاه بهر خویش خوانم بی لب از روی کتاب

2 شعر حق خوانم نه باطل حکمت و قوت خرد آنچه روی دل کند سوی حق و دارالثواب

3 شعر خوانم کاورد ارواح را در اهتزاز لرزه افتد در بدن معنی چو بگشاید نقاب

4 در مقامی کاندر و سنجند نقد هر سخن آن سخن کان تن بلرزاند نیاید در حساب

1 عشق پرداز ما مرا دریاب ای بلای خدا مرا دریاب

2 سوخت از آتش هوس جانم بردم آبم هوا مرا در یاب

3 لحظه لحظه خودی و خود بینی گیردم از خدا مرا دریاب

4 صحبت خلق دورم از حق کرد عمر من شد هبا مرا در یاب

1 بیمار زارم دریاب دریاب جز تو ندارم دریاب دریاب

2 در راه عشقت از پا فتادم رحمی که زارم دریاب دریاب

3 دو از رخ تو در خاک و در خون جان می سپارم دریاب دریاب

4 جان شد خیالی تن شد هلالی زار و نزارم دریاب دریاب

1 شبی رو بحق آر ای جان مخسب بنال از غم درد پنهان مخسب

2 ترا چارهٔ باید از بهر درد بسوز شبش ساز درمان مخسب

3 بیک شب اگر چاره شد خواب کن وگرنه شبی دیگر ای جان مخسب

4 کجا یک شب و ده شب این میشود بمان خواب راحت بدو نان مخسب

1 بده پیمانه سرشار امشب مرا بستان زمن ای یار امشب

2 ندارم طاقت بار جدائی مرا از دوش من بردار امشب

3 نقاب من زروی خویش برگیر برافکن پرده از اسرار امشب

4 زخورشید جمالت پرده بردار شبم را روز کن ای یار امشب

1 سالک راه حق بیا همت از اولیا طلب همت خود بلند کن سوی حق ارتقا طلب

2 فاش ببین گَهِ دعا روی خدا در اولیا بهر جمال کبریا آئینة صفا طلب

3 گفت خدا که اولیا روی من و ره منند هر چه تو خواهی از خدا بر در اولیا طلب

4 سرور اولیا نبیست و زپس مصطفی علی است خدمت مصطفی کن و همت مرتضی طلب

1 بیمار زارم انت الطبیب درد تو دارم انت الحبیب

2 از تست دردم گرد تو گردم درمان من کن انت الطبیب

3 بر تو عیانست سوز نهانم بر سر و اعلان انت الرقیب

4 هر سو کنم رو باشی تو آن سو با هر من و او انت القریب

1 تن خاک راه دوست کنم حسبی الحبیب جان نیز در رهش فکنم حسبی الحبیب

2 چون عشق در سرای وجودم نزول کرد از خویشتن طمع بکنم حسبی الحبیب

3 دل سوخت چون در آتش سودای عشق او جان هم در آتشش فکنم حسبی الحبیب

4 چون ناصر من اوست چو منصور میروم خود را بدار عشق زنم حسبی الحبیب

1 گنج ابدی پیروی حق و عبادت مفتاح در خیر نمازی بجماعت

2 معنای نمازست حضور دل و اخیات زنهار بصورت مکن ایدوست قناعت

3 راضی مشو از بندگی تا ننمائی آداب و شرایط همه را نیک رعایت

4 هر چند که وسواس کنی سود ندارد خود را ندهی تا بدل و جان بعبادت