من و عشق به جز این هنر ندارم از فیض کاشانی غزل 607
1. من و عشق به جز این هنر ندارم
بجز این هنر چه باشد که ز خود خبر ندارم
...
1. من و عشق به جز این هنر ندارم
بجز این هنر چه باشد که ز خود خبر ندارم
...
1. امروز دگر در سر سودای دگر دارم
با این دل دیوانه غوغای دگر دارم
...
1. لبکی چون شکر هوس دارم
رخکی چون قمر هوس دارم
...
1. نالهای با اثر هوس دارم
آتشی با شرر هوس دارم
...
1. صنمی ماه رو هوس دارم
دو بدو روبرو هوس دارم
...
1. ز تو ای گشاد دلها همه کار بسته دارم
ز تو ای دواء و درمان دل و جان خسته دارم
...
1. آمدهام بدینجهان تا که ز نی شکر برم
نامدهام که از شکر قصه برم خبر برم
...
1. الا یا ایها الساقی بده جامی که مخمورم
مگر می وارهارند جان از این غمهای پر زورم
...
1. چشم خوش پر شعبده مست تو نازم
و آن غمزهٔ خونریز زبردست تو نازم
...
1. اگر آهی کشم دریا بسوزم
و گر شوری کنم دریا بسوزم
...
1. من واله جمال فروزان یک کسم
آشفتهٔ دو زلف پریشان یک کسم
...
1. قلم گرفتم و گفتم مگر دعا بنویسم
دعا بیار جفا کار بیوفا بنویسم
...