ز حق جوئی نشان الله اکبر از فیض کاشانی غزل 452
1. ز حق جوئی نشان الله اکبر
نشان کی میتوان الله اکبر
گفتی مرا که چیست ز خوبان از فیض کاشانی غزل 453
1. گفتی مرا که چیست ز خوبان عجیب‌تر
ز ایشانست آفرینش ایشان عجیب‌تر
دلم تابان مهر اوست یا رب از فیض کاشانی غزل 454
1. دلم تابان مهر اوست یا رب باد تابان تر
بصر حیران حسن اوست یا رب باد حیران‌تر
ای ز تو در هر دلی نوری دگر از فیض کاشانی غزل 455
1. ای ز تو در هر دلی نوری دگر
وز غمت در هر سری شوری دگر
ای در سرم از تو جوش دیگر از فیض کاشانی غزل 456
1. ای در سرم از تو جوش دیگر
در کشور جان خروش دیگر
تجلی حسنه من معدن النور از فیض کاشانی غزل 457
1. تجلی حسنه من معدن النور
فدّک القلب منی دکه الطور
میبرد دل را هوا دستم تو گیر از فیض کاشانی غزل 458
1. میبرد دل را هوا دستم تو گیر
پای می‌لغزد ز جا دستم تو گیر
ای که در گل زار حسنش میخرامی از فیض کاشانی غزل 459
1. ای که در گل زار حسنش میخرامی مست ناز
میفکن گاهی نگاهی جانب اهل نیاز
گوشهٔ چشمی بسوی دردمندان از فیض کاشانی غزل 460
1. گوشهٔ چشمی بسوی دردمندان کن بناز
تا به بینی روی ناز خود بمرآت نیاز
ای دل ار بگذری ز عشق مجاز از فیض کاشانی غزل 461
1. ای دل ار بگذری ز عشق مجاز
بر تو گردد در حقیقت باز
دامن از دوستان کشیدی باز از فیض کاشانی غزل 462
1. دامن از دوستان کشیدی باز
مهر از عاشقان بریدی باز
بیاد عشق ما میسوز و میساز از فیض کاشانی غزل 463
1. بیاد عشق ما میسوز و میساز
بدرد بی‌وفا میسوز و میساز