جان بجانان عرض کردن عاشقانرا از فیض کاشانی غزل 167
1. جان بجانان عرض کردن عاشقانرا عار نیست
مفلسانرا با کریمان کارها دشوار نیست
غیردلدار وفا دار کسی دیگر از فیض کاشانی غزل 168
1. غیردلدار وفا دار کسی دیگر نیست
نیست اغیار به جز یار کسی دیگر نیست
چون توان بود در آنجای که از فیض کاشانی غزل 169
1. چون توان بود در آنجای که آسایش نیست
یا بگنجید بسوفار که گنجایش نیست
تا نگذرد زنام سزاوار نام از فیض کاشانی غزل 170
1. تا نگذرد زنام سزاوار نام نیست
تا معترف به نقص نباشد تمام نیست
عاشقانرا در بهشت آرام نیست از فیض کاشانی غزل 171
1. عاشقانرا در بهشت آرام نیست
عشقبازی کار هر خود کام نیست
یک محرم راز در جهان نیست از فیض کاشانی غزل 172
1. یک محرم راز در جهان نیست
یک دوست بزیر آسمان نیست
کس نیست کز غم تو دلش پاره از فیض کاشانی غزل 173
1. کس نیست کز غم تو دلش پاره پاره نیست
لیکن چه چاره کز غم عشق تو چاره نیست
ما را که نوای بی نوائیست از فیض کاشانی غزل 174
1. ما را که نوای بی نوائیست
مستی ز شراب کبریائیست
دل گرفتار ماه سیما ئیست از فیض کاشانی غزل 175
1. دل گرفتار ماه سیما ئیست
جان هوادار سرو بالائیست
گذشت آن گل و حسرت بیادگار از فیض کاشانی غزل 176
1. گذشت آن گل و حسرت بیادگار گذاشت
برفت از نظر عندلیب و خار گذاشت
بمرد رستم زال و زتن غبار از فیض کاشانی غزل 177
1. بمرد رستم زال و زتن غبار گذاشت
ببرد حسرت و عبرت بیادگار گذاشت
عشق آمد و اختیار نگذاشت از فیض کاشانی غزل 178
1. عشق آمد و اختیار نگذاشت
در کشور دل قرار نگذاشت