دوبیتی‌ها فایز

1 فلک، از جور تو دل پر ز خون بود غم و اندوه من از حد فزون بود

2 نه اکنون است ظلمش یار فایز ز هنگام تولد تا کنون بود

1 صنم عشق تو همچون نار نمرود مرا در منجنیق عشق فرسود

2 خلیل آسا رود فایز در آتش تو قل یا نار کونی برد کن زود

1 مرا شب سیل آه از دل برآید که یادم از دو زلف دلبر آید

2 نشیند چشم در ره، فایز هر شب که شاید یارم از سویی درآید

1 دلا گر زار گریم بر تو شاید که هرجا تیری آید بر تو آید

2 دل فایز، مگر داری تو گوهر که هر گلرخ تو را خواهد رباید

1 بگو تا دلبر حورم بیاید سفید و نازک و بورم بیاید

2 دمی که می‌رود تابوت فایز بگو تا بر لب گورم بیاید

1 پری‌رویان سلام از من رسانید که ای سیمین‌تنان تا می‌توانید

2 ز پا افتاده‌ای را دست گیرید چو فایز بی‌دلی از در مرانید

1 بتا بیژن‌صفت در چه گرفتار منیژه‌وار اگر هستی وفادار

2 کمند زلف بگشا چون تهمتن تو فایز را ز چاه غم برون آر

1 دل و شوق و خیال و مهر هر چار کشانندم همی تا منزل یار

2 تو را این چار فایز دشمنانند از این خصمان به مردی خود نگه دار

1 دلا از بی‌وفایان دست بردار برو با نیک‌خویان کن سر و کار

2 که فایز، از جفاهای زمانه شده در دست مهرویان گرفتار

1 گذشت ایام گل ای بلبل زار بکن چون من ز هجران ناله بسیار

2 گل تو سر زند هر ساله از نو گل فایز نمی‌روید دگر بار