دوبیتی‌ها فایز

1 سحر در خواب دیدم با دل زار که سر بنهاده‌ام در دامن یار

2 نبودم راضی از این خواب فایز که تا محشر شوم ولله بیدار

1 سحرگه ز نوای مرغ گلزار سرم پرشور گشت و دیده بیدار

2 به هر گل بلبلی فایز نواخوان چه خوش باشد نشستن یار با یار

1 لب و دندان و چشم و زلف و رخسار بر و دوش و قد و بالا و رفتار

2 به جنت حور اگر فایز چنین است بر احوالت به محشر گریه کن زار

1 به هرجا بگذرد آن ماه رخسار گریزد دین ز در، ایمان ز دیوار

2 دخیل ای یار فایز، رخ بپوشان ز مردم روی خود پوشیده می‌دار

1 گهی که یادم آمد صحبت یار لب و دندان و زلف و چشم و رخسار

2 دل و دین و قرار و صبر فایز فکندند در طلسم چار در چار

1 عجب دارم ز سرو قامت یار که مشک و لعل و گوهر آورد بار

2 دو گیسوهاش فایز مشک ناب است لبانش لعل و دندان دُر شه‌وار

3

1 به زیر زلف مشکین عارض یار نمایان چون قمر اندر شب تار

2 چنان جلوه کند بر چشم، فایز که زاغی برگ گل دارد به منقار

1 سحرگه چون ز مشرق ماه خاور برون آید جهان گردد منور

2 خوش آن ساعت مه فایز ز مغرب برون آید چو حوران بسته زیور

1 مکش سرمه به چشم نازپرور مکن روز مرا از شب سیه‌تر

2 نمی‌سوزد دلت از بهر فایز چه خواهی گفت فردا روز محشر؟

1 من از عهد جوانی تا شدم پیر نکردم در جفای دوست تقصیر

2 چرا فایز وفا کرد و جفا دید کنم با کوکب بختم چه تدبیر