بگشا زبان که طبع زبونم گره شدست از بابافغانی غزل 96
1. بگشا زبان که طبع زبونم گره شدست
در سینه آرزوی فزونم گره شدست
جفای لاله رخان راحت و فراغ منست از بابافغانی غزل 97
1. جفای لاله رخان راحت و فراغ منست
هر آنچه داغ بود پیش خلق باغ منست
شبست و ما همه جویای می ایاغ کجاست از بابافغانی غزل 98
1. شبست و ما همه جویای می ایاغ کجاست
چه تیر گیست درین انجمن چراغ کجاست
باز امشبم ز لاله و گل خانه پر شدست از بابافغانی غزل 99
1. باز امشبم ز لاله و گل خانه پر شدست
وز آب دیده کلبه ی ویرانه پر شدست
دل ببیداد نهادیم عطای تو کجاست از بابافغانی غزل 100
1. دل ببیداد نهادیم عطای تو کجاست
ما خود از جور ننالیم وفای تو کجاست
دور از تو عمر من همه با درد و غم گذشت از بابافغانی غزل 101
1. دور از تو عمر من همه با درد و غم گذشت
عمر کسی چنین بغم و درد کم گذشت
شمع من میل منت امروز چون هر روز نیست از بابافغانی غزل 102
1. شمع من میل منت امروز چون هر روز نیست
وان نگاه گرم و شکر خندهٔ جان‌سوز نیست
دوا خواهم ز تو ادراکم اینست از بابافغانی غزل 103
1. دوا خواهم ز تو ادراکم اینست
هلاک آن لبم تریاکم اینست
پیش ما خاطر شاد و دل غمناک یکیست از بابافغانی غزل 104
1. پیش ما خاطر شاد و دل غمناک یکیست
حال آسوده و درد جگر چاک یکیست
به رویم می‌شوی خندان و چشمم از تو خونریزست از بابافغانی غزل 105
1. به رویم می‌شوی خندان و چشمم از تو خونریزست
در آب و آتشم می‌افگنی باز این چه انگیزست
رویم شکفته از سخن تلخ مردمست از بابافغانی غزل 106
1. رویم شکفته از سخن تلخ مردمست
زهرست در دهان و لبم در تبسمست
فروغ حسن تو از آه سوزناک منست از بابافغانی غزل 107
1. فروغ حسن تو از آه سوزناک منست
صفای دامن پاکت ز عشق پاک منست