آنم که ببزم کسم آهنگ نبودست از بابافغانی غزل 61
1. آنم که ببزم کسم آهنگ نبودست
در پهلوی من جای کسی تنگ نبودست
یار را چون هوس صحبت درویشانست از بابافغانی غزل 62
1. یار را چون هوس صحبت درویشانست
گر قدم رنجه کند دولت درویشانست
بهار و لاله ما بی گل و پیاله گذشت از بابافغانی غزل 63
1. بهار و لاله ما بی گل و پیاله گذشت
پیاله یی نکشیدیم و دور لاله گذشت
گل گل رخت ز دیده ی نمناک من شکفت از بابافغانی غزل 64
1. گل گل رخت ز دیده ی نمناک من شکفت
گلزار حسنت از نظر پاک من شکفت
دوش جان زندگی از چشمه ی حیوان تو داشت از بابافغانی غزل 65
1. دوش جان زندگی از چشمه ی حیوان تو داشت
دیده آب دگر از چاه زنخدان تو داشت
گل خود روی مرا بوی بنی آدم نیست از بابافغانی غزل 66
1. گل خود روی مرا بوی بنی آدم نیست
آنچه من می طلبم در چمن عالم نیست
باز آن رخ شکفته عرقناک بهر چیست از بابافغانی غزل 67
1. باز آن رخ شکفته عرقناک بهر چیست
وان زلف تاب داده بپیچاک بهر چیست
هرگز به ازین پسر نبودست از بابافغانی غزل 68
1. هرگز به ازین پسر نبودست
نازکتر ازین بشر نبودست
گواه حال مستی بمکتب چشم پر خوابت از بابافغانی غزل 69
1. گواه حال مستی بمکتب چشم پر خوابت
فروغ مجلس می گشت نور طاق محرابت
پیش تو ناز سروسهی جز نیاز چیست از بابافغانی غزل 70
1. پیش تو ناز سروسهی جز نیاز چیست
جایی که قامت تو بود سرو ناز چیست
غریب کوی تو بی ناله ی حزین ننشست از بابافغانی غزل 71
1. غریب کوی تو بی ناله ی حزین ننشست
نداشت صحبت و با هیچ همنشین ننشست
آنکه از لوح جفا نوک قلم باز گرفت از بابافغانی غزل 72
1. آنکه از لوح جفا نوک قلم باز گرفت
زین دعا گوی چرا لطف و کرم باز گرفت