کی بود ای گل که تنگت از بابافغانی شیرازی غزل 431
1. کی بود ای گل که تنگت در دل شیدا کشم
چند ناز سرو و جور غنچهٔ رعنا کشم
مدام از آتشی آشفته از بابافغانی شیرازی غزل 432
1. مدام از آتشی آشفته حالم
فغان کز اختر بد در وبالم
ما سر به آب خنجر قصاب از بابافغانی شیرازی غزل 433
1. ما سر به آب خنجر قصاب شسته ایم
دست از مراد خویش بصد آب شسته ایم
ساقی خرابم از طرب از بابافغانی شیرازی غزل 434
1. ساقی خرابم از طرب دوش چون کنم
از دستت این شراب دگر نوش چون کنم
بیخود شدم ز آمدنت از بابافغانی شیرازی غزل 435
1. بیخود شدم ز آمدنت باده چون کشم
کامی از آن عذار و لب ساده چون کشم
کجاست دل که به شبهای از بابافغانی شیرازی غزل 436
1. کجاست دل که به شبهای تار گشت کنم
شراب نوشم و در کوی یار گشت کنم
ما باده را بنغمه از بابافغانی شیرازی غزل 437
1. ما باده را بنغمه ی ناهید خورده ایم
آب از کنار چشمه ی خورشید خورده ایم
ما خویش را بچنگ ملامت از بابافغانی شیرازی غزل 438
1. ما خویش را بچنگ ملامت سپرده ایم
از لوح سینه حرف سلامت سترده ایم
شبی که در نظر آن طره از بابافغانی شیرازی غزل 439
1. شبی که در نظر آن طره ی خمیده کشم
هزار بار بجان بوسم و بدیده کشم
دشمن شدی بیکدمه از بابافغانی شیرازی غزل 440
1. دشمن شدی بیکدمه زاری که داشتم
آیا کجا شد آن همه یاری که داشتم
تمام عمر اگر بر قبله از بابافغانی شیرازی غزل 441
1. تمام عمر اگر بر قبله ی طاعت جبین سایم
چنان نبود که در کویت شبی رخ بر زمین سایم
ترا گزیده برای گزند از بابافغانی شیرازی غزل 442
1. ترا گزیده برای گزند خویشتنم
هلاک میطلبم نه بیند خویشتنم