خیابان سوم در شاهدنامه (چهار خیابان باغ فردوس) الهامی کرمانشاهی

1 پدر کشته دخت رسول انام سکینه، شکیب روان امام

2 به عناب نسرین که بی آب خست بیافکند بر گردن باره دست

3 بگفتا: که ای اسب فرخنده شاه تو آن دم که رفتی سوی رزمگاه

4 نبودت چنین ساز یاقوتگون نبودت چنین یال و بر، غرق خون

1 سر بانوان بهشت برین مهین پرده گی دخت ضرغام دین

2 گرفتش روان کرده از دیده آب به دستی عنان و به دستی رکاب

3 همی زار گفت ای سمند نبی سرافراز اسب شه یثربی

4 ایا باد پیمای بیدای عشق ایا رفرف عرش پیمای عشق

1 بگویم کنون کان بد اختر سپاه چه کردند چون کشته گردید شاه

2 نخستین تنی چند شیطانپرست به تاراج رختش گشودند دست

3 زدرع و ز خفتان و پیراهنش نهشتند یکباره اندر تنش

4 به جز ذوالفقارش یکی تیغ بود یکی نهشلی مرد او را ربود

1 زخرگه برون آمدم با شتاب دلی پر ز آتش دو دیده پر آب

2 به ناگه بیفتادم آن دم نگاه سوی کشته ی شاه و یاران شاه

3 بدیدم بدن هایی از نور پاک فتاده همه غرقه در خون و خاک

4 به نزدیک هم خفته بی سر، تنا چو قربانی حاجیان در منا

1 یکی داستان دیده ام جانگزا ز گفت مهین دخت شیر خدا

2 بپیوندمش من به گفتار خویش که آتش زنم بر دل شیعه، بیش

3 چنین گفته آن بانوی راستان که بودم من استاده بر آستان

4 بر خیمه ی سید الساجدین ز تیمار بیمار خود دل غمین

1 بینم که آن مردم پر زکین چه سازند با آل حبل المتین

2 به ناگه پدیدار شد شمر دون به گردش گروهی به بد رهنمون

3 رسیدند آنجا که بیمار بود همان شاه با درد و تیمار بود

4 بگفتند با شمر کاین ناتوان به جا مانده از هاشمی زاده گان

1 عمر چون ز خرگاه شه گشت دور بگفتا به آن مردم پر غرور

2 که سوزید این خیمه ها را تمام به خوشنودی کار فرمای شام

3 سپه پرده ی شرم را سوختند برفتند و آتش بر افروختند

4 برآن خیمه ها یکسر آذر زدند ملایک ز غم دست بر سر زدند

1 نبد هیچ کس نزد آن کشتگان نه دشمن، نه غمخوار و نه پاسبان

2 بیامد ددی بد رگ و زشت خیم که بد ناماو بجدل ابن سلیم

3 همی گشت در قتلگه بیدرنگ که افتد مگر چیزی او را به چنگ

4 چو نومید شد بازگشت او به خشم که ناگه فتادش سوی شاه چشم

1 پس از غارت خیمه ی شهریار ز لشگر سپهدار بد روزگار

2 گزین کرددونی بداندیش و گفت: یکی آرزو دارم اندر نهفت

3 برآید اگر از شما کام من روان برشما گردد انعام من

4 بتازید بر پشت اسبان، سوار زده نعل نو برسم راهوار

1 از آن پس که شد کشته آن شاه فرد بد اندیش با وی بکرد آنچه کرد

2 بشد دشمن از نزد او برکنار بماند اندر آن دشت تنها و زار

3 به پرواز برخاست مرغی سپید بیامد همی تا بر شه رسید

4 به چشم آمدش گلشنی جانفزا شکفته در آن لاله های عزا