خیابان اول در شاهدنامه (چهار خیابان باغ فردوس) الهامی کرمانشاهی

1 از آن تنگ کاشانه بر پای خاست وزان نیک زن جوشن رزم خواست

2 سبک زن بر مرد با دارو برد برفت و بیاورد ساز نبرد

3 دلاور دل از جان روشن گرفت وزان پس گریبان جوشن گرفت

4 بدو گفت کای آهنین جوشنا حصار تن جنگجوی منا

1 برآهیخت برنده تیغ ازنیام چو تندر خروشید و برگفت نام

2 که مسلم منم مرگ هر بد گهر علی ولی را برادر پسر

3 نبی و دوده و هاشمی گوهرم خدا را یکی تیغ پر جوهرم

4 منم ناوک شست پروردگار رها گشته از دست پروردگار

1 فرستاد وزان تیره دل یار خواست به پیکار مسلم مددکار خواست

2 چنین داد سالار خود را پیام که شد شرزه شیری برون از کنام

3 که پولاد جان است و خارا تن است به کین چنگ و دندانش از آهن است

4 نجوید گریز و نترسد ز جنگ به ما کرده او یک تنه کارتنگ

1 چو آمد به بدخواه این آگهی چنان شد کش آید تن از جان تهی

2 سپاهی فرستاد بیش از نخست مگر کار بشکسته گردد درست

3 زهر سو رسید آن سپه خیل خیل چنان کز بر کوه سر تند سیل

4 چو اندر رسیدند تیغ آختند به سوی سپهدار دین تاختند

1 به ناوردگه چون فرازآمدند زهر گوشه درترکتاز آمدند

2 نیاورد فرزانه یزدان شناس زانبوه لشکر به دل برهراس

3 چو شیری ز زنجیر گشته رها ویا همچو بگشاده کام اژدها

4 بدان بد سگالان پرخاشگر ابا سرفشان تیغ شد حمله ور

1 چو دیو دمان ازکمینگاه جست بیفراشت با تیغ خونریز دست

2 ستمگر چو آورد بازو فرود به روی سپهبد دم تیغ سود

3 زالماس بر لعلی آمد زیان که یاقوت خون خوردی از رشک آن

4 لبی یافت از تیغ دشمن گزند که بد عیسی جان هر هوشمند

1 زبس خسته بدآن ستوده نژاد دمی پشت مردی به دیوار داد

2 که لختی بر آساید از کارزار وزان پس به دشمن کند کار زار

3 تن خویش بی توش دید ازعطش شدش زعفرانی رخ لاله وش

4 از آن بدگهر دشمنان خواست آب که بنشاند ازدل بدان التهاب

1 به مسلم خروشید کای نامدار تو را داد سالار ما زینهار

2 بس است اینهمه جنگ و خون ریختن به همکیش خویش اندر آویختن

3 یکی از درمهربانی در آی وزیدر به کاخ عبیدالله آی

4 چو بیند رخت آورد برتو مهر نماید همی شرمگین ازتو چهر

1 بکندش یکی چاه در رهگذر به سر برش گسترد خاشاک و خار

2 سپهبد ندانسته بسپرد راه بیفتاد چون ماه کنعان به چاه

3 سپه گرد آن چاه خرد و بزرگ گرفتند مانند درنده گرگ

4 زچه بر کشیدند جنگی برش ببستند بازوی زور آورش

1 کشان روزبانان به بند اندرش بردند زی مرد بد گوهرش

2 سپهبد ازآن کافر زشت نام بتابید روی و نکردش سلام

3 یکی زان میان بر به مسلم بگفت که ای گشته با بند و زنجیر جفت

4 چرا بر به سالار فرخنده نام به فرمانگذاری نکردی سلام؟