رباعیات در دیوان اشعار ابن یمین فریومدی

1 ایدل طلب کار جهان چیزی نیست خوشباش که بسیار جهان چیزی نیست

2 هر سود و زیان کز اوست شادی و غمت در رسته بازار جهان چیزی نیست

1 هر چند بود عارض تو در نظرم هر لحظه بود شوق رخت بیشترم

2 خواهم که شود هر سر مویم چشمی تا بهر تماشا بتو در مینگرم

1 رفتند و ز رفتگان یکی نامد باز تا با تو بگوید سخن از پرده راز

2 کارت ز نیاز میگشاید نه نماز بازیچه بود نماز بی صدق و نیاز

1 ای عادت من مهر رخت ورزیدن واندر طلبت گرد جهان گردیدن

2 تو نور دو چشم منی ایجان جهان پس بیتو جهان چگونه یارم دیدن

1 هر کو در جود و مکرمت بسته بود جز خار مدانش ار چه گلدسته بود

2 هیزم بود آنشاخ که بر می نهد ور چه ز درخت بارور رسته بود

1 آورد بر من آن نگار من از بستان شفتالو و به کز دو یکیرا بستان

2 گفتم که به از تو خواستن بی لطفیست شفتالو اگر همی دهی لطفست آن

1 در کارگه وجود هر نقش که هست نقاش الست بیتو آن نقش ببست

2 در حیرتم از حال تو تا خود تو که ئی نی بیتو بود کار و نه کاریت به دست

1 پیوسته ز رویت ایمه مهر گسل پروانه نور میبرد شمع چکل

2 گر خون دلم خوری حلالت کردم لیکن نکنم هجر دلازار بحل

1 تا بر مه تابانش ز عنبر قوس است ما را چو سپاهیان نظر برقوس است

2 وقتی که بتم کمان کشد تا بن قوس بینی که مه چهارده در قوس است

1 هر کو ز فریب اهرمن باشد دور باید که بود معتقد بعث و نشور

2 آخر نه که دانه گشت در خاک نهان یکچند برو گذشت آمد بظهور