آن دم که خم عشق از ابن یمین فریومدی رباعی 265
1. آن دم که خم عشق بجوش آمده بود
جان از سر مستی بخروش آمده بود
...
چشمم چو بر آن رسته از ابن یمین فریومدی رباعی 266
1. چشمم چو بر آن رسته دندان افتاد
از دیده من گوهر غلطان افتاد
...
چون سرو سهی قد از ابن یمین فریومدی رباعی 267
1. چون سرو سهی قد تو پیراسته شد
چون لاله بعنبر رخت آراسته شد
...
خورشید نماز شام از ابن یمین فریومدی رباعی 268
1. خورشید نماز شام چون روی تو دید
کرد از تو حجاب و روی در پرده کشید
...
خوش باش که جز تو از ابن یمین فریومدی رباعی 269
1. خوش باش که جز تو دگری نیست پدید
وز آخرت الا خبری نیست پدید
...
خطش رقم غالیه از ابن یمین فریومدی رباعی 270
1. خطش رقم غالیه بر ماه کشید
چشم بد از و دور که دلخواه کشید
...
خصمت که عناد با از ابن یمین فریومدی رباعی 271
1. خصمت که عناد با تو آغاز کند
چون کوف بود که قصد شهباز کند
...
خوشتر ز لب آن بت از ابن یمین فریومدی رباعی 272
1. خوشتر ز لب آن بت چین نوش که دید
نازکتر از انحلقه آن گوش که دید
...
دل خون شد و فریادرسی از ابن یمین فریومدی رباعی 273
1. دل خون شد و فریادرسی راست نکرد
خوشتر ز غمت همنفسی راست نکرد
...
در هجر تو از من از ابن یمین فریومدی رباعی 274
1. در هجر تو از من اثر وعین نماند
کی وصل تو بینم چو مرا عین نماند
...
در حال که جانان از ابن یمین فریومدی رباعی 275
1. در حال که جانان برم آید برود
و اندر پی آن رخ نماید برود
...
دلبر شب دوش چون از ابن یمین فریومدی رباعی 276
1. دلبر شب دوش چون ز رخ پرده گشود
مه کرد طلوع و نور بر نور فزود
...