هر کو بجهان بجز از ابن یمین فریومدی رباعی 289
1. هر کو بجهان بجز خوشی نگزیند
باید که دمی بی صنمی ننشیند
...
وقتیکه یلان برند از ابن یمین فریومدی رباعی 290
1. وقتیکه یلان برند بر کنده حسد
وازاد بدل بر نهد از بنده حسد
...
در کان کرم فضه از ابن یمین فریومدی رباعی 291
1. در کان کرم فضه وارزیز نماند
وز جمله جواهر بجز ازریز نماند
...
گفتند که خرمی از ابن یمین فریومدی رباعی 292
1. گفتند که خرمی در افاق نماند
کس جفت طرب در خم این طاق نماند
...
هرگز فلکم زیاد از ابن یمین فریومدی رباعی 293
1. هرگز فلکم زیاد می نگذارد
هر دم بغمی تازه ترم بسپارد
...
رویت که در او دیده از ابن یمین فریومدی رباعی 294
1. رویت که در او دیده صفای جان دید
جانست از انش نتوان آسان دید
...
هرگز بمراد من از ابن یمین فریومدی رباعی 295
1. هرگز بمراد من فلک دور نکرد
یکروز بشب نشد که صد جور نکرد
...
نفسیست مرا که از ابن یمین فریومدی رباعی 296
1. نفسیست مرا که تشنگیش ار بکشد
شربت ز کف حور بمنت نچشد
...
یارم چو بباغ وصل از ابن یمین فریومدی رباعی 297
1. یارم چو بباغ وصل خود بار نداد
زان شاخ امید دل من بار نداد
...
شب نیست که دور از ابن یمین فریومدی رباعی 298
1. شب نیست که دور از تو دلم خون نشود
وندر طلبت ز دیده بیرون نشود
...
هر کو ز هوا در آتش از ابن یمین فریومدی رباعی 299
1. هر کو ز هوا در آتش می افتاد
بر پیکر خاکی در ادبار گشاد
...
محمود طبیب چون از ابن یمین فریومدی رباعی 300
1. محمود طبیب چون بطب دست گشود
در معجز عیسی ید بیضا بنمود
...