رباعیات در دیوان اشعار ابن یمین فریومدی

1 گر حرص زیر دست و طمع زیر پای تست سلطان وقت خویشی و سلطان گدای تست

2 ایصاحب اجل که روی در قفای دل رخش امل مران که اجل در قفای تست

1 ایدل اگرت کار موافق نبود میدان که جهان بکام عاشق نبود

2 صدق آر فرا پیش که نوری ندهد چون صبح دوم دلی که صادق نبود

1 اینخطه اگر چه هست با نزهت و روض در وی نه باختیار خود کردم خوض

2 گشتست در او طبیعت نازک من چون آب که بسیار بماند در حوض

1 لقمان که حکیمان جهانراست امام فرمود بحفظ چار در چار مقام

2 دل در گه طاعت و زبان وقت کلام دیده گه دیدن و شکم وقت طعام

1 از لاله تر روی تو خوش رنگترست وز سرو سهی قد تو خوش هنگترست

2 چون لاله نگین تست میگون لب تو از حلقه جانم دهنت تنگترست

1 گفتم بتو هیچ آگهی میاید زین درد که بر دل رهی میآید

2 خندید و بطعنه گفت خوش باش فلان کز رنگ توام بوی بهی میاید

1 یارم چو بباغ وصل خود بار نداد زان شاخ امید دل من بار نداد

2 امسال همان کلاته خوش هست ز چیست یک شکر ازان لعل شکر بار نداد

1 داود نبی چو برگشادی اسرار گفتی بپسر پند من از دل مگذار

2 اندک شمر ار هست ترا دوست هزار ور دشمن تو یکیست بسیار شمار

1 نیک و بد این جهان فانی گذرد و اندوه و نشاط و شادمانی گذرد

2 المنه لله که جهان هست چنانک هر گونه که او را گذرانی گذرد

1 دارم هوس وصل تو چندانکه مپرس وان میکشم از هجر تو بر جان که مپرس

2 دل نزد تو میآید و من میگفتم چندانش بپرس از من حیران که مپرس