گل از پی خرده ئی از ابن یمین فریومدی رباعی 313
1. گل از پی خرده ئی که از خرقه نمود
بنگر که چه تشنیع ز بلبل بشنود
...
رفتند و رویم و از ابن یمین فریومدی رباعی 314
1. رفتند و رویم و هر که آید برود
هر چیز که شاید و نشاید برود
...
نیک و بد این جهان از ابن یمین فریومدی رباعی 315
1. نیک و بد این جهان فانی گذرد
و اندوه و نشاط و شادمانی گذرد
...
زان پیش که این از ابن یمین فریومدی رباعی 316
1. زان پیش که این گنبد دوار نبود
و اندر دو سرا ز خلق دیار نبود
...
شادانکه غم زمانه از ابن یمین فریومدی رباعی 317
1. شادانکه غم زمانه بر دل ننهاد
و اندیشه آب و محنت گل ننهاد
...
آن دم که خم عشق از ابن یمین فریومدی رباعی 318
1. آن دم که خم عشق بجوش آمده بود
جان از سر مستی بخروش آمده بود
...
هر کو بخرد نیک از ابن یمین فریومدی رباعی 319
1. هر کو بخرد نیک ز بد بشناسند
خار از گل و اطلس ز نمد بشناسد
...
زیور همه بر سرو از ابن یمین فریومدی رباعی 320
1. زیور همه بر سرو سمنبر زیبد
هر یک زد گر یکی نکو تر زیبد
...
شب نیست که اشک از ابن یمین فریومدی رباعی 321
1. شب نیست که اشک من بقلزم نرسد
آهم ز بر طارم هفتم نرسد
...
یا رب چو رهی در از ابن یمین فریومدی رباعی 322
1. یا رب چو رهی در تو و خود مینگرد
معلوم همیگرددش از روی خرد
...
روزی که ز تن قطع از ابن یمین فریومدی رباعی 323
1. روزی که ز تن قطع کند جان پیوند
یا رب مکن این زبان جاری در بند
...
هر نقش که از پرده از ابن یمین فریومدی رباعی 324
1. هر نقش که از پرده فلک بنماید
شب جمله مرا شعبده بر میآید
...