رباعیات در دیوان اشعار ابن یمین فریومدی

1 در روضه جان تاره نباتی خضرست شیرین پسری خوش حرکاتی خضرست

2 گو خضر مجو آب حیات از ظلمات در مطلع نور آبحیاتی خضرست

1 از عشق ویم منع نکو نیست مکن تکلیف مرا بر آن که خونیست مکن

2 مائیم و دل فرو گرفته غم عشق گنجای نصیحت اندرو نیست مکن

1 افسوس که آفتاب عمرم بزوال نزدیک رسید و دیده در خواب و خیال

2 بشناس دلا قیمت اینعمر که هست باز آمدن عمر دگر باره محال

1 ای رنگرز این خوی بدت ننگی نیست با من سخن تو هیچ بی جنگی نیست

2 در حیرتم از طالع شوریده خویش کز رنگرزان نیز مرا رنگی نیست

1 تا بسته صحبت کسی خواهی بود چون مرغی اسیر قفسی خواهی بود

2 امروز باختیار تنها شو از آنک تنهای ضرورتی بسی خواهی بود

1 ای ریخته از شرم کفت ابر عرق بر جمله جهان جسته بهر کار سبق

2 در مسند سروری و صدری ننشست هرگز چو تو سرور گهر بخش بحق

1 در ابر فنا ماه چگل پنهان شد در پرده غم شادی دل پنهان شد

2 از عین کمال بلبل گلشن جود در موسم گل بزیر گل پنهان شد

1 یا رب بچه موجب بمن بیسر و بن هر لحظه غمی نو دهد اینچرخ کهن

2 دارم بقضا رضا ولی میگویم دردم چو تو داده ئی دوا نیز تو کن

1 از دل غم روزگار بر دارد زر بی زر منشین که کار زر دارد زر

2 نرگس که بصاحبنظری مشهورست از چیست از آنکه در نظر دارد زر

1 با روی چو روزت بقمر حاجت نیست با پسته شورت بشکر حاجت نیست

2 می روشن و شب تیره و مجلس خلوت گفتن که چها گشت دگر حاجت نیست