بنگر بفروغ شمع از ابن یمین فریومدی رباعی 361
1. بنگر بفروغ شمع وانطلعت و چهر
اندوده بدود آتشین روی سپهر
...
من برکشم این پیرهن از ابن یمین فریومدی رباعی 362
1. من برکشم این پیرهن زهد ز سر
پس در کشمت همچو قبا تنگ ببر
...
چون چشم گشاد نرگس از ابن یمین فریومدی رباعی 363
1. چون چشم گشاد نرگس از خواب خمار
مستانه همیگفت که رو باده بیار
...
هنگام سپیده دم از ابن یمین فریومدی رباعی 364
1. هنگام سپیده دم گل سیب نگر
ز آب بقمش نقطه ز ده باد سحر
...
چون یافت تن از از ابن یمین فریومدی رباعی 365
1. چون یافت تن از خلعت شه زینت و فر
نیکو سخنی گفت درینمعنی سر
...
هنگام بهارست از ابن یمین فریومدی رباعی 366
1. هنگام بهارست بتا باده بیار
کاراسته شد بزم طرب همچو نگار
...
جز لعل لبت که در از ابن یمین فریومدی رباعی 367
1. جز لعل لبت که در سخن سفت گهر
هرگز نشنیدم که سخن گفت گهر
...
هر چند که پیریم از ابن یمین فریومدی رباعی 368
1. هر چند که پیریم و ضعیفیم و نزار
والات وادات کار افتاده ز کار
...
تدبیر تو چون باز از ابن یمین فریومدی رباعی 369
1. تدبیر تو چون باز ندارد تقدیر
میرو ره تقدیر نه راه تدبیر
...
اینهم بشنو ای از ابن یمین فریومدی رباعی 370
1. اینهم بشنو ای پسر نیک اختر
از زر مطلب همین زر و هیچ دگر
...
ما تشنه لبانیم از ابن یمین فریومدی رباعی 371
1. ما تشنه لبانیم می ناب بیار
سرمایه پای بند اصحاب بیار
...
در هجر تو از آه از ابن یمین فریومدی رباعی 372
1. در هجر تو از آه من و خون جگر
هم صبح اثر دارد و هم شام خبر
...