بنگر بفروغ شمع وانطلعت و چهر از فریومدی رباعی 361
1. بنگر بفروغ شمع وانطلعت و چهر
اندوده بدود آتشین روی سپهر
من برکشم این پیرهن زهد ز سر از فریومدی رباعی 362
1. من برکشم این پیرهن زهد ز سر
پس در کشمت همچو قبا تنگ ببر
چون چشم گشاد نرگس از خواب خمار از فریومدی رباعی 363
1. چون چشم گشاد نرگس از خواب خمار
مستانه همیگفت که رو باده بیار
هنگام سپیده دم گل سیب نگر از فریومدی رباعی 364
1. هنگام سپیده دم گل سیب نگر
ز آب بقمش نقطه ز ده باد سحر
چون یافت تن از خلعت شه زینت و فر از فریومدی رباعی 365
1. چون یافت تن از خلعت شه زینت و فر
نیکو سخنی گفت درینمعنی سر
هنگام بهارست بتا باده بیار از فریومدی رباعی 366
1. هنگام بهارست بتا باده بیار
کاراسته شد بزم طرب همچو نگار
جز لعل لبت که در سخن سفت گهر از فریومدی رباعی 367
1. جز لعل لبت که در سخن سفت گهر
هرگز نشنیدم که سخن گفت گهر
هر چند که پیریم و ضعیفیم و نزار از فریومدی رباعی 368
1. هر چند که پیریم و ضعیفیم و نزار
والات وادات کار افتاده ز کار
تدبیر تو چون باز ندارد تقدیر از فریومدی رباعی 369
1. تدبیر تو چون باز ندارد تقدیر
میرو ره تقدیر نه راه تدبیر
اینهم بشنو ای پسر نیک اختر از فریومدی رباعی 370
1. اینهم بشنو ای پسر نیک اختر
از زر مطلب همین زر و هیچ دگر
ما تشنه لبانیم می ناب بیار از فریومدی رباعی 371
1. ما تشنه لبانیم می ناب بیار
سرمایه پای بند اصحاب بیار
در هجر تو از آه من و خون جگر از فریومدی رباعی 372
1. در هجر تو از آه من و خون جگر
هم صبح اثر دارد و هم شام خبر