ما مست ز بادهٔ الستیم از نجم‌الدین رازی رباعی 49
1. ما مست ز بادهٔ الستیم هنوز
وز عهده الست باز مستیم هنوز
...
ای آنکه نشسته اید از نجم‌الدین رازی رباعی 50
1. ای آنکه نشسته اید پیرامن شمع
قانع گشته به خوشه از خرمن شمع
...
دل کرد بسی نگاه در از نجم‌الدین رازی رباعی 51
1. دل کرد بسی نگاه در دفتر عشق
جز دوست ندید هیچ را در خور عشق
...
گه هشیارم ز باده گاهی از نجم‌الدین رازی رباعی 52
1. گه هشیارم ز باده گاهی مستم
گاهی چو فلک بلند و گاهی پستم
...
تا باغم عشق تو هم آواز از نجم‌الدین رازی رباعی 53
1. تا باغم عشق تو هم آواز شدم
صد باره زیادت به عدم باز شدم
...
شاها چو دمی روی به از نجم‌الدین رازی رباعی 54
1. شاها چو دمی روی به مقصود آرم
صد همچو ایاز سوی محمود آرم
...
عمری است که در راه از نجم‌الدین رازی رباعی 55
1. عمری است که در راه تو پای است سرم
خاک قدمت به دیدگان می سپرم
...
از عشق مهی چو برلب از نجم‌الدین رازی رباعی 56
1. از عشق مهی چو برلب آمد جانم
گفتم بکنی به وصل خود درمانم
...
هر دل نکشد بار بیان از نجم‌الدین رازی رباعی 57
1. هر دل نکشد بار بیان سخنم
هر جان نچشد ذوق ز جان سخنم
...
شمع است رخ خوب تو پروانه از نجم‌الدین رازی رباعی 58
1. شمع است رخ خوب تو پروانه منم
دل خویش غمان تست بیگانه منم
...
ز آن باده نخورده ام از نجم‌الدین رازی رباعی 59
1. ز آن باده نخورده ام که هشیار شوم
و آن مست نیم که باز بیدار شوم
...
ما شیر و می عشق تو با از نجم‌الدین رازی رباعی 60
1. ما شیر و می عشق تو با هم خوردیم
با عشق تو در طفولیت خو کردیم
...