درد دل خسته دردمندان از نجم‌الدین رازی رباعی 37
1. درد دل خسته دردمندان دانند
نه خوش منشان و خیره خندان دانند
...
ای دل این ره به قیل از نجم‌الدین رازی رباعی 38
1. ای دل این ره به قیل و قالت ندهند
جز بر در نیستی وصالت ندهند
...
آن روز که دوختی مرا از نجم‌الدین رازی رباعی 39
1. آن روز که دوختی مرا دلق وجود
گفتند به طعنه مر ترا خلق وجود
...
خوی سبعی ز نفست ار از نجم‌الدین رازی رباعی 40
1. خوی سبعی ز نفست ار باز شود
مرغ روحت به آشیان باز شود
...
گر دولت درد دین ترا از نجم‌الدین رازی رباعی 41
1. گر دولت درد دین ترا دست دهد
یا باد ارادت و طلب بر تو جهد
...
آن روز که کار وصل را از نجم‌الدین رازی رباعی 42
1. آن روز که کار وصل را ساز آید
وین مرغ ازین قفص به پرواز آید
...
عشاق ترا هشت بهشت از نجم‌الدین رازی رباعی 43
1. عشاق ترا هشت بهشت تنگ آید
وز هر چه بدون تست شان ننگ آید
...
سیر آمده ای ز خویشتن از نجم‌الدین رازی رباعی 44
1. سیر آمده ای ز خویشتن می باید
بر خاسته ای ز جان و تن می باید
...
بازی که همی دست ملک از نجم‌الدین رازی رباعی 45
1. بازی که همی دست ملک را شاید
منقار به مردار کجا آلاید
...
جز دست تو زلف تو نیارست از نجم‌الدین رازی رباعی 46
1. جز دست تو زلف تو نیارست کشید
جز پای تو سوی تو ندانست دوید
...
این هفت سپهر در نوشتیم از نجم‌الدین رازی رباعی 47
1. این هفت سپهر در نوشتیم آخر
وز دوزخ و فردوس گذشتیم آخر
...
بازی بودم پریده از از نجم‌الدین رازی رباعی 48
1. بازی بودم پریده از عالم ناز
تابوک برم ز شیب صیدی به فراز
...