یکی پادشا خانه‌زآهن از ملک‌الشعرا بهار مثنوی 615
1. یکی پادشا خانه‌زآهن بساخت
شبی آتش افتاد و آهن گداخت
...
به نام برازندهٔ از ملک‌الشعرا بهار مثنوی 616
1. به نام برازندهٔ نام‌ها
کز آغازها داند انجام‌ها
...
به ماه سفندار یک از ملک‌الشعرا بهار مثنوی 617
1. به ماه سفندار یک سال شید
بتابید بر یاسمین سپید
...
به شاخ شکوفه بتابید از ملک‌الشعرا بهار مثنوی 618
1. به شاخ شکوفه بتابید شید
شکفتند آن غنچه‌های سپید
...
یکی از بزرگان سه از ملک‌الشعرا بهار مثنوی 619
1. یکی از بزرگان سه تن داشت یار
به تیمار آن هر سه دائم دچار
...
در ایام پیشین به از ملک‌الشعرا بهار مثنوی 620
1. در ایام پیشین به زابلستان
به کشمیر و اقطاع کابلستان
...
سگی ناتوان با سگی از ملک‌الشعرا بهار مثنوی 621
1. سگی ناتوان با سگی شرزه گفت
که رازی شنیدستم اندر نهفت
...
نگه کن بدان زشت‌خو از ملک‌الشعرا بهار مثنوی 622
1. نگه کن بدان زشت‌خو جانور
نهاده به زانوی خمیده سر
...
یکی مرد خودخواه از ملک‌الشعرا بهار مثنوی 623
1. یکی مرد خودخواه مغرور دون
درافتاد روزی به تنگی درون
...
به قسطنطنیه بتابید از ملک‌الشعرا بهار مثنوی 624
1. به قسطنطنیه بتابید ماه
بلرزید از آن برج‌های سیاه
...
جهان‌آفرین بندگان از ملک‌الشعرا بهار مثنوی 625
1. جهان‌آفرین بندگان را همه
پدیدار فرمود همچون رمه
...
جهان سر بسر از فراز از ملک‌الشعرا بهار مثنوی 626
1. جهان سر بسر از فراز و نشیب
یکی کارخانه‌است با رنگ و زیب
...