آن شمع دلافروز من از خانهٔ من رفت از بهار قطعه 414
1. آن شمع دلافروز من از خانهٔ من رفت
پروای گلم نیست که پروانهٔ من رفت
هرکسی را به بر شاه جهان واسطهایست از بهار قطعه 415
1. هرکسی را به بر شاه جهان واسطهایست
بنده را واسطهای نیست بغیر از کرمت
ابری به خروش آمد چون قلزم مواج از بهار قطعه 416
1. ابری به خروش آمد چون قلزم مواج
بر روی زمین بیخت هزاران ورق عاج
چو ازگشت زمان آلمان و اتریش از بهار قطعه 417
1. چو ازگشت زمان آلمان و اتریش
به چنگ حزب نازی اندر افتاد
به کشتزار نگه کن که در برابر باد از بهار قطعه 418
1. به کشتزار نگه کن که در برابر باد
چولشکریست هزیمت گرفته از بر خصم
شد سیهپوش از غم مرگ صبا بدرالملوک از بهار قطعه 419
1. شد سیهپوش از غم مرگ صبا بدرالملوک
زین مصیبت ملت اسلام قرمزپوش باد
حضرت سالار بهر مرغ گرفتار از بهار قطعه 420
1. حضرت سالار بهر مرغ گرفتار
از ره اکرام آب و دانه فرستاد
ادیبالممالک ز طبع شکرزا از بهار قطعه 421
1. ادیبالممالک ز طبع شکرزا
سوی بنده قند و عسل میفرستد
پافشاری و استقامت میخ از بهار قطعه 422
1. پافشاری و استقامت میخ
سزد ار عبرت بشر گردد
سخن چوگویی سنجیده گوی در مجلس از بهار قطعه 423
1. سخن چوگویی سنجیده گوی در مجلس
که از کلام نسنجیده خوار گردد مرد
صبا روزی که عصرش کرد سکته از بهار قطعه 424
1. صبا روزی که عصرش کرد سکته
به یک مجلس دو من سیب و هلو خورد