به باغ در، به مه دی خمیده خاربنی از بهار قطعه 390
1. به باغ در، به مه دی خمیده خاربنی
به پیشم آمدگفتم درین چه خاصیت است
خارندگلبنان، چمنا پس گلت کجاست از بهار قطعه 391
1. خارندگلبنان، چمنا پس گلت کجاست
پر شد ز زاغ صحن چمن بلبلت کجاست
پادشاها همی نگویی هیچ از بهار قطعه 392
1. پادشاها همی نگویی هیچ
نامهٔ نغز نوبهار کجاست
یارم از خوابگاه من برخاست از بهار قطعه 393
1. یارم از خوابگاه من برخاست
فتنه بیدار شد که زن برخاست
خلیلزادهٔ آزادهای که دیرگهیست از بهار قطعه 394
1. خلیلزادهٔ آزادهای که دیرگهیست
که حسنت از رخ چون برگ ارغوان پیداست
چه شد که نرگس مستش ز آبِ دیده تر است از بهار قطعه 395
1. چه شد که نرگس مستش ز آبِ دیده تر است
چه شد که لالهٔ رویش به رنگ معصفر است
غداری و مکاری و زور از من دور است از بهار قطعه 396
1. غداری و مکاری و زور از من دور است
دولت همه غداری و مکاری و زور است
گرت اندر صفت جن و ملک هیچ شک است از بهار قطعه 397
1. گرت اندر صفت جن و ملک هیچ شک است
بین به نادان و خردمند که جن و ملک است
ازجواهر،لعلخوشتر زان که همرنگ دل است از بهار قطعه 398
1. ازجواهر،لعلخوشتر زان که همرنگ دل است
زان دل من بر جواهر لعل نهرو مایل است
این که بینی در مقابل، نیست آن قوس قزح از بهار قطعه 399
1. این که بینی در مقابل، نیست آن قوس قزح
بهر ما دست طبیعت طاق نصرت بسته است
کردم عبور دی ز در شعبهٔ چهار از بهار قطعه 400
1. کردم عبور دی ز در شعبهٔ چهار
دیدم که کامران بسردم نشسته است
چشم بهی مدار از این بدسگال قوم از بهار قطعه 401
1. چشم بهی مدار از این بدسگال قوم
کاینجا شرافت همه کس دست خوردنی است