بد نکند هیچ کس به از ملک‌الشعرا بهار قطعه 437
1. بد نکند هیچ کس به مردم و هم نیز
با بد مردم کسی شریک نباشد
بگفتم چامه‌ای بهر از ملک‌الشعرا بهار قطعه 438
1. بگفتم چامه‌ای بهر دماوند
که اندر عالمش ثانی نباشد
شه شبهه نمود درحق از ملک‌الشعرا بهار قطعه 439
1. شه شبهه نمود درحق من
بگذار در اشتباه باشد
در زمان پهلوی شاهنشه از ملک‌الشعرا بهار قطعه 440
1. در زمان پهلوی شاهنشه ایران، کزو
کشور ایران ز قید هرج و مرج آزاد شد
چون همه درکینه با از ملک‌الشعرا بهار قطعه 441
1. چون همه درکینه با من چرخ نیلی‌رنگ شد
سنگ گشتم‌شیشه گرشد،شیشه گشتم سنگ شد
حسین دانش آن سرخیل از ملک‌الشعرا بهار قطعه 442
1. حسین دانش آن سرخیل ابرار
که در عالم به دانایی علم شد
صدر اعظم حضرت تیمورتاش از ملک‌الشعرا بهار قطعه 443
1. صدر اعظم حضرت تیمورتاش
بشنود یک نکته از این مستمند
مرد باید که ز گشت از ملک‌الشعرا بهار قطعه 444
1. مرد باید که ز گشت فلک و اختر
تن به‌اندوه و به‌غم خیره نرنجاند
چه یادگار نوبسم از ملک‌الشعرا بهار قطعه 445
1. چه یادگار نوبسم من اندرین دفتر
که ازکدورت دل خامه را قرار نماند
بهر بهار بازو وکون از ملک‌الشعرا بهار قطعه 446
1. بهر بهار بازو وکون وکفل نماند
کزسیل «استرپ تومیسین» دشت و تل نماند
نماند درد و درمان از ملک‌الشعرا بهار قطعه 447
1. نماند درد و درمان هم نماند
نماند وصل و هجران هم نماند
شنیدم در امریکا از ملک‌الشعرا بهار قطعه 448
1. شنیدم در امریکا گروهی
دل از عشق زنان یکسو کشیدند