پیش زن مدح دیگران از ملک‌الشعرا بهار منظومه 35
1. پیش زن مدح دیگران مکنید
خوبی غیر را بیان مکنید
...
نامه‌ای ساخت از ملک‌الشعرا بهار منظومه 36
1. نامه‌ای ساخت پس به خط رفیق
به سوی خویش کای رفیق شفیق
...
مرد باید که دل از ملک‌الشعرا بهار منظومه 37
1. مرد باید که دل دژم نکند
زندگی صرف رنج و غم نکند
...
داشت همسایه‌ای از ملک‌الشعرا بهار منظومه 38
1. داشت همسایه‌ای به حبس مقیم
پیرمردی بزرگوار و حکیم
...
یار جست از حکیم از ملک‌الشعرا بهار منظومه 39
1. یار جست از حکیم زندانی
سبب حبس او به پنهانی
...
خواندم اندر از ملک‌الشعرا بهار منظومه 40
1. خواندم اندر حدیث « کنفوسیوس»
داستانی به طبع‌ها مانوس
...
ظالمی داشت زر از ملک‌الشعرا بهار منظومه 41
1. ظالمی داشت زر برون ز حساب
شب نمی‌شد ز بیم دزد به خواب
...
چون ز حبس جوان از ملک‌الشعرا بهار منظومه 42
1. چون ز حبس جوان سه سال گذشت
مدت حبس او ، به آخر گشت
...
هرکه عرض کسان از ملک‌الشعرا بهار منظومه 43
1. هرکه عرض کسان دهد بر باد
دهر عرضش به باد خواهد داد
...
تا که سرمایه یافت از ملک‌الشعرا بهار منظومه 44
1. تا که سرمایه یافت آزادی
شد تجارت اساس آبادی
...
تیر و مرداد هم از ملک‌الشعرا بهار منظومه 45
1. تیر و مرداد هم به بنده گذشت
مدت حبس من تمام نگشت
...
شب بدیدم در آن از ملک‌الشعرا بهار منظومه 46
1. شب بدیدم در آن سرا تختی
پهلوی تخت، مرد بدبختی
...