گرچه‌زرتشت‌از خراسان خاست از بهار منظومه 47
1. گرچه‌زرتشت‌از خراسان خاست
دین زرتشت از خراسان کاست
شد چو محمود غزنوی سوی ری از بهار منظومه 48
1. شد چو محمود غزنوی سوی ری
مردم ری شدند تابع وی
ماه مرداد چون به پایان شد از بهار منظومه 49
1. ماه مرداد چون به پایان شد
اثر شفقتی نمایان شد
هفته‌ای بود کاندر آن خانه از بهار منظومه 50
1. هفته‌ای بود کاندر آن خانه
کرده بودیم گرم، کاشانه
لولیئی گفت با پسر، هشدار از بهار منظومه 51
1. لولیئی گفت با پسر، هشدار
تا که خود را چو من سمر سازی
چون که نومید بودم از تهران از بهار منظومه 52
1. چون که نومید بودم از تهران
بود قرضم فزون و فرع گران
در زمستان هوای اصفاهان از بهار منظومه 53
1. در زمستان هوای اصفاهان
گشت چون زمهریر آفت جان
ماه اسفند نیز شد گذری از بهار منظومه 54
1. ماه اسفند نیز شد گذری
گشت سالی ز عمر ما سپری
گرگ خوبی ز پردلان گروه از بهار منظومه 55
1. گرگ خوبی ز پردلان گروه
با پلنگی رفیق شد در کوه
آنچه اکنون سیاستش خوانی از بهار منظومه 56
1. آنچه اکنون سیاستش خوانی
هست کاری عظیم اگر دانی
چون به شاهی نشست پور زبیر از بهار منظومه 57
1. چون به شاهی نشست پور زبیر
بود جمع اندرو هزاران خیر
در سمرقند پیشوایی بود از بهار منظومه 58
1. در سمرقند پیشوایی بود
خلق را حجت خدایی بود