چادر و روی‌بند از ملک‌الشعرا بهار منظومه 82
1. چادر و روی‌بند خوب نبود
زن چنان مستمند خوب نبود
زن‌شناسم به روی از ملک‌الشعرا بهار منظومه 83
1. زن‌شناسم به روی همچو نگار
مالک ملک و درهم و دینار
نیز دانم زنی ثقیل از ملک‌الشعرا بهار منظومه 84
1. نیز دانم زنی ثقیل وگران
در عزای حسین، جامه‌دران
راست خواهی زنان از ملک‌الشعرا بهار منظومه 85
1. راست خواهی زنان معمایند
پیچ در پیچ و لای بر لایند
بامدادان به ساحت از ملک‌الشعرا بهار منظومه 86
1. بامدادان به ساحت گلزار
بنگر آن جلوهٔ گل پر بار
دو شعور است در از ملک‌الشعرا بهار منظومه 87
1. دو شعور است در نهاد بشر
آن غریزی و این به علم و خبر
بود روزی شهید از ملک‌الشعرا بهار منظومه 88
1. بود روزی شهید بنشسته
درکتبخانه در به رخ بسته