در بر مام و باب خاضع باش از بهار منظومه 70
1. در بر مام و باب خاضع باش
امرشان را ز جان متابع باش
آمد اردیبهشت، ای ساقی از بهار منظومه 71
1. آمد اردیبهشت، ای ساقی
اصفهان شد بهشت، ای ساقی
چون رسیدم به چند میلی ری از بهار منظومه 72
1. چون رسیدم به چند میلی ری
باد و باران وزبد پی در پی
در «اوین» داشتم گلستانی از بهار منظومه 73
1. در «اوین» داشتم گلستانی
باغ و آب و درخت و ایوانی
کار کشور گرفت لون دگر از بهار منظومه 74
1. کار کشور گرفت لون دگر
شه به ترکیه بست رخت سفر
پس چندی امیر دولت بار از بهار منظومه 75
1. پس چندی امیر دولت بار
داد در قرب بزم خویشم بار
مردی از فاقه در امان آمد از بهار منظومه 76
1. مردی از فاقه در امان آمد
کارش از گشنگی به جان آمد
کارداری براند گرم به‌دشت از بهار منظومه 77
1. کارداری براند گرم به‌دشت
شامگاهان به قریه‌ای بگذشت
میر لشگر ز من مکدر گشت از بهار منظومه 78
1. میر لشگر ز من مکدر گشت
تاکه شاهنشه از سفر برگشت
داد شه جای او به مختاری از بهار منظومه 79
1. داد شه جای او به مختاری
صبح پیدا شد از شب تاری
و آن قضایا که در خراسان بود از بهار منظومه 80
1. و آن قضایا که در خراسان بود
هم ز جهل پلیس نادان بود
پاسبان باید از نژاد اصیل از بهار منظومه 81
1. پاسبان باید از نژاد اصیل
تا کند عیب خلق را تعدیل