در بر مام و باب از ملک‌الشعرا بهار منظومه 70
1. در بر مام و باب خاضع باش
امرشان را ز جان متابع باش
...
آمد اردیبهشت، از ملک‌الشعرا بهار منظومه 71
1. آمد اردیبهشت، ای ساقی
اصفهان شد بهشت، ای ساقی
...
چون رسیدم به چند از ملک‌الشعرا بهار منظومه 72
1. چون رسیدم به چند میلی ری
باد و باران وزبد پی در پی
...
در «اوین» داشتم از ملک‌الشعرا بهار منظومه 73
1. در «اوین» داشتم گلستانی
باغ و آب و درخت و ایوانی
...
کار کشور گرفت از ملک‌الشعرا بهار منظومه 74
1. کار کشور گرفت لون دگر
شه به ترکیه بست رخت سفر
...
پس چندی امیر دولت از ملک‌الشعرا بهار منظومه 75
1. پس چندی امیر دولت بار
داد در قرب بزم خویشم بار
...
مردی از فاقه در از ملک‌الشعرا بهار منظومه 76
1. مردی از فاقه در امان آمد
کارش از گشنگی به جان آمد
...
کارداری براند از ملک‌الشعرا بهار منظومه 77
1. کارداری براند گرم به‌دشت
شامگاهان به قریه‌ای بگذشت
...
میر لشگر ز من مکدر از ملک‌الشعرا بهار منظومه 78
1. میر لشگر ز من مکدر گشت
تاکه شاهنشه از سفر برگشت
...
داد شه جای او به از ملک‌الشعرا بهار منظومه 79
1. داد شه جای او به مختاری
صبح پیدا شد از شب تاری
...
و آن قضایا که در از ملک‌الشعرا بهار منظومه 80
1. و آن قضایا که در خراسان بود
هم ز جهل پلیس نادان بود
...
پاسبان باید از از ملک‌الشعرا بهار منظومه 81
1. پاسبان باید از نژاد اصیل
تا کند عیب خلق را تعدیل
...