موسم نوبهار خانهٔ از ملک‌الشعرا بهار منظومه 24
1. موسم نوبهار خانهٔ من
هست از انبوه گل یکی گلشن
...
دشمن بنده بود از ملک‌الشعرا بهار منظومه 25
1. دشمن بنده بود «درک‌هی»
دل ز من کنده بود «درگاهی»
...
ای که نزد شه آبرو از ملک‌الشعرا بهار منظومه 26
1. ای که نزد شه آبرو داری
ز چه دست از حیا برو داری
...
هان بهارا مکوب از ملک‌الشعرا بهار منظومه 27
1. هان بهارا مکوب آهن سرد
کاندپن دوره نیست مردی مرد
...
داشت مردی جوان از ملک‌الشعرا بهار منظومه 28
1. داشت مردی جوان رفیقی چند
همه با هم برادر و دلبند
...
این جوان داشت از ملک‌الشعرا بهار منظومه 29
1. این جوان داشت خانمی مقبول
بود خانم از این رویه ملول
...
داشت اصرار شوهر از ملک‌الشعرا بهار منظومه 30
1. داشت اصرار شوهر نادان
که شود زن مطاوع وجدان
...
یار طرار از این از ملک‌الشعرا بهار منظومه 31
1. یار طرار از این به تنگ آمد
تیر تدبیر او به سنگ آمد
...
گفت با زن که این از ملک‌الشعرا بهار منظومه 32
1. گفت با زن که این اداهایت
پیش اینها نمود رسوایت
...
این کشاکش بسی از ملک‌الشعرا بهار منظومه 33
1. این کشاکش بسی نگشت دراز
که شدند آن چهار تن دمساز
...
دیرگاهی بر این از ملک‌الشعرا بهار منظومه 34
1. دیرگاهی بر این وَتیره گذشت
روز رخشان و شام تیره گذشت
...