کارنامهٔ زندان در منظومه‌ها ملک‌الشعرا بهار

1 بهر آن شد بنای نمرهٔ یک که بگیرد مقام زجر و کتک

2 مجرمی کاو به کرده‌، خستو نیست چاره‌اش غیر زور بازو نیست

3 سارقی کاو نمی کند اقرار باید اقرار خواست با اصرار

4 جای اشکنجه و عذاب و کتک افکنندش شبی به نمرهٔ یک

1 دیرگاهی بر این وَتیره گذشت روز رخشان و شام تیره گذشت

2 گشت ناگاه شوی زن سفری گفت زن‌: بایدت مرا ببری

3 گفت‌مرد: ‌این‌سفرنه‌دلخواه است که رئیس اداره همراه است

4 هم به پاس اثاثهٔ خانه بایدت ماند، پُر مزن چانه

1 آه‌ از انسان که‌ چون‌ شود سوی پست هیچ چیزش نمی‌شود پابست

2 ور شود سوی اوج‌، شاه شود برتر از آفتاب و ماه شود

3 گه به عین‌الحیات گیرد جا گَه شود شوم‌تر ز مرگ فجا

4 نیکنامی عزیزتر چیزی است فرخ آن کو به نیکنامی زیست

1 باده و این همه ز باده بتر که برآورده دودمان از سر

2 یا ز پرکاری است و کم‌خواری یا ز پرخواری است وکم‌کاری

3 چون که عدل از میانه برخیزد عقل وخیروصلاح بگریزد

4 آن توان‌گر ز بس تن‌ آسانی خسته گردد کند هون‌رانی

1 دیده‌ام من ز بام آنجا را آن سیه‌چال عمرفرسا را

2 تنگ و تاریک و سهمناک و قعیر در و دیوارها سیاه چو قیر

3 کلبه‌ها بی‌دریچه و روزن تنگ و تاریک چون دل دشمن

4 روز و شب هم در آن سیاه‌مغاک آب پاشند تا شود نمناک

1 کرد دیوانه‌ای به چاه نگاه عکس خود را بدید در ته چاه

2 سنگی افتاده بد به راه اندر هشت آن سنگ را به‌چاه اندر

3 مردم شهر رنج‌ها بردند تا که آن سنگ را برآوردند

4 توپی آن سنگ اوفتاده به چاه عاقلان در تو می کنند نگاه

1 ای نبرده کسی به کنه تو راه تاری و دیو و اورمزد و اله

2 ای خدایی که در تو حیرانم کیستی‌؟ چیستی‌؟ نمی‌دانم

3 کرده‌ام من به هستیت اقرار گفته‌ام در تو بهترین اشعار

4 همچنین گاه گاه از ته دل کرده‌ام یادت ای شه عادل

1 مثل مردمان خطا نشود که دویی نیست کان سه‌تا نشود

2 با من این حبس گاه راکار است حبس این بنده سومین‌بار است

3 بارهای دگر بدون درنگ می گذشتم ز ره به محبس تنگ

4 چون رسیدم ز ره ولیک این بار برد فخرائیم به شعبهٔ چار

1 این جوان داشت خانمی مقبول بود خانم از این رویه ملول

2 چون که‌اعصاب زن دقیق‌تر است حس پنهانیش رقیق‌تر است

3 بیند از پیش چیزهایی را آفتی‌، رنجی‌، ابتلایی را

4 پیرو امن و حفظ آرامی است خصم‌بی‌نظمی و بی‌اندامی است

1 خفته بودم شبی به خانهٔ خویش همچو مرغی در آشیانهٔ خویش

2 دیدم آنجا به مشهدم گویی واندر آن پاک مرقدم گویی

3 می کنم خدمت اندر آن درگاه با خضوع و خشوع بی‌اکراه

4 چون که فارغ از آستانه شدم در رواق کشیکخانه شدم