گفت روزی مصطفی اصحاب را از عطار نیشابوری مظهرالعجایب 47
1. گفت روزی مصطفی اصحاب را
عقد میفرمود با هم در اخا
پس مبارک گفت احمد شاه را از عطار نیشابوری مظهرالعجایب 48
1. پس مبارک گفت احمد شاه را
کرد آن خورشید روشن ماه را
چون بدین مصطفی همره شوی از عطار نیشابوری مظهرالعجایب 49
1. چون بدین مصطفی همره شوی
از طریق مرتضی آگه شوی
ای تو غافل از درون و از برون از عطار نیشابوری مظهرالعجایب 50
1. ای تو غافل از درون و از برون
خود درافتادی در این چه سرنگون
آن امیری کو بود در راه حق از عطار نیشابوری مظهرالعجایب 51
1. آن امیری کو بود در راه حق
برده از کلّ خلایق او سبق
شو مطیع مصطفی و مرتضی از عطار نیشابوری مظهرالعجایب 52
1. شو مطیع مصطفی و مرتضی
زآنکه حق گفته بقرآنشان ثنا
چون ز عزّت خلعت آدم بداد از عطار نیشابوری مظهرالعجایب 53
1. چون ز عزّت خلعت آدم بداد
تاج اسرارش روان بر سر نهاد
روح تو شهباز علوی آمده است از عطار نیشابوری مظهرالعجایب 54
1. روح تو شهباز علوی آمده است
او شهنشاه سماوی آمده است
بود شیخی عابد و بس پارسا از عطار نیشابوری مظهرالعجایب 55
1. بود شیخی عابد و بس پارسا
بود او مشهور از اهل صفا
پادشاهی بود احمد نام او از عطار نیشابوری مظهرالعجایب 56
1. پادشاهی بود احمد نام او
رونق اسلام در ایّام او
هست خاموشی نشان اهل راز از عطار نیشابوری مظهرالعجایب 57
1. هست خاموشی نشان اهل راز
باش دایم از خموشی درگداز