مظهرالعجایب عطار نیشابوری

1 چون بدین مصطفی همره شوی از طریق مرتضی آگه شوی

2 هرچه گفتار کلام است و حدیث گوش کن مشنو سخن از هر خبیث

3 رو توبیعت کن باولاد رسول تا کند الله ایمانت قبول

4 هرچه فرمایند میکن تو بجان تو بجان کن آنچه گویندت عیان

1 ای تو غافل از درون و از برون خود درافتادی در این چه سرنگون

2 ورنه من راهت ز معنی ساختم سحر ایمان را در او پرداختم

3 راه روشن ساختم از نور او چون ندیدی تو شدی مهجور او

4 جان من نور ولای او گرفت وز دو عالم خود صدای او گرفت

1 آن امیری کو بود در راه حق برده از کلّ خلایق او سبق

2 خوانده او علم لدنی را تمام بوده او در علم معنی با نظام

3 گفت چون حق را بدیدم در یقین گشت کشف من همه اسرار دین

4 چونکه علمت یافت حق را در عیان دان که حق با تست در معنی نهان

1 شو مطیع مصطفی و مرتضی زآنکه حق گفته بقرآنشان ثنا

2 تو ثنای شه بجان پیوند ساز تا شود پیوند تو با اهل راز

3 جمله عالم فتنه و غوغای اوست در همه جا منزل و مأوای اوست

4 او ظهوری کرده درجانم بدهر لاجرم اسرار ریزم نهر نهر

1 چون ز عزّت خلعت آدم بداد تاج اسرارش روان بر سر نهاد

2 گفت ای جبریل این سه تحفه را بر بنزد آدم خاکیّ ما

3 گوی کاین سه تحفه از حق آمده از برای دید مطلق آمده

4 تا بتو باشند خود یار وندیم هم بتو باشند در معنی مقیم

1 روح تو شهباز علوی آمده است او شهنشاه سماوی آمده است

2 خرمگس نفس است و بس دنیاپرست او کند دایم بمرداری نشست

3 تو بروح خویشتن بنگر که چیست بعد از آن در معنیش بنگر که کیست

4 دشمن بسیار دارد روح تو لیک از او دایم بود مفتوح تو

1 بود شیخی عابد و بس پارسا بود او مشهور از اهل صفا

2 داده اور ا معرفت یزدان پاک غیر حق را رفته بود از جان پاک

3 نام او را با تو گویم ای رفیق خوانده اندش اولیای حق شقیق

4 بود او در عصر هارون الرّشید شرع احمد را نهان از خلق دید

1 پادشاهی بود احمد نام او رونق اسلام در ایّام او

2 پادشاهی عادل و با فضل و داد خاص و عام دهر پیشش سر نهاد

3 در زمان او همه اهل علوم شادمان بودند در هر مرز وبوم

4 هیچکس در ملک او غمگین نبود زانکه لطفش عام گشته دروجود

1 هست خاموشی نشان اهل راز باش دایم از خموشی درگداز

2 هست خاموشی عیار از بهر عشق هست خاموشی زبان شهر عشق

3 هست خاموشی درون دل مرا لیک عشقم گفت اینها بر ملا

4 هست خاموشی میان ما و دوست این همه معنی من پیدا ازوست