آن را که درین حبسِ از عطار نیشابوری مختارنامه 61
1. آن را که درین حبسِ فنا باید مُرد
چون برق جهنده کم بقا باید مُرد
در عشق چو شمع با از عطار نیشابوری مختارنامه 62
1. در عشق چو شمع با خطر نتوان زیست
چون شمع شدی نیز به سر نتوان زیست
چون گل به دل افروخته از عطار نیشابوری مختارنامه 63
1. چون گل به دل افروخته میباید بود
چون غنچه به لب دوخته میباید بود
در عشق چو شمع سوز از عطار نیشابوری مختارنامه 64
1. در عشق چو شمع سوز باید آورد
پس روی به دلفروز باید آورد
چون تن زده سر به از عطار نیشابوری مختارنامه 65
1. چون تن زده سر به راه میباید داشت
بگشاده زبان گناه میباید داشت
در شمع نگر فتاده از عطار نیشابوری مختارنامه 66
1. در شمع نگر فتاده در سوز و گداز
برّیده ز انگبین به صد تلخی باز
شمعی که ز درد او از عطار نیشابوری مختارنامه 67
1. شمعی که ز درد او کسی باز نگفت
جان داد که یک سخن به آواز نگفت
از دل غم دلفروز از عطار نیشابوری مختارنامه 68
1. از دل غم دلفروز میباید دید
وز جان چو چراغ سوز میباید دید
بس شب که چو شمع از عطار نیشابوری مختارنامه 69
1. بس شب که چو شمع با سحر باید بُرد
در هر نفسی سوزِ دگر باید بُرد
شمعی که ز سوز خویش از عطار نیشابوری مختارنامه 70
1. شمعی که ز سوز خویش بر خود بگریست
این خنده به سر بریدنش باری چیست
گفتم: شمعا! چند از عطار نیشابوری مختارنامه 71
1. گفتم: شمعا! چند گدازی مگداز
گفتا: تو خبر نداری از پردهٔ راز
گفتم:شمعا! از عطار نیشابوری مختارنامه 72
1. گفتم:شمعا! چون همه شب در کاری
از گرمی کار و بار برگی داری