رباعیات در دیوان اشعار اسیری لاهیجی

1 ای ملک فراق جای دیرینه ما مأوای غم تو خانه سینه ما

2 ظاهر شده عکس جمله اسما و صفات در مظهر تام قلب بی کینه ما

1 یارم ز همه جهان مرا روی نمود دیدم که جهان جمله نمود او بود

2 عالم همه مرآت جمال رخ اوست حقا که جز او نیست بعالم مشهود

1 آنجا که منم نه ذات باشد نه صفات نه انجم و افلاک و عناصر نه جهات

2 نه کشف و تجلی و نه حال و نه مقام نه جنت و دوزخ و نه نور و ظلمات

1 مائیم اسیر دام گیسوی کسی سودائی زلف عنبرین بوی کسی

2 ذرات جهان شده گرفتار چو من در قید کمند حلقه موی کسی

1 درد تو دوای این دل رنجورست وصل تو شفای جان هر مهجورست

2 هر کو ز جهان جمال روی توندید نزدیک محققان ز عرفان دورست

1 بینا بحقایق معانی مائیم دانا بمعارف بیانی مائیم

2 آنکو بیقین بعلم و عین است بحق از جمله جهان اگر بدانی مائیم

1 جانا ز جهان جمال تو می بینم از باغ جهان گل وصالت چینم

2 دایم ز جهان مرا چو مشهود توئی در مرتبه شهود بی تلوینم

1 ناظر بکتاب روی خوبان زانیم کز روی نکو آیت حسنت خوانیم

2 ما را چه خبر ز عالم و زهد وورع ما شیوه شاهدان نکو میدانیم

1 جامی که می دو کون را جاست منم وان قطره که صد هزار دریاست منم

2 حرفی که بکنه سراو گر برسی در وی همه کتاب پیداست منم

1 از نور تجلی تو عالم پیداست ذرات جهان ز مهر رویت شیداست

2 چشمی که بنور معرفت روشن شد بیند که جمال تو بعالم پیداست