1 بینا بحقایق معانی مائیم دانا بمعارف بیانی مائیم
2 آنکو بیقین بعلم و عین است بحق از جمله جهان اگر بدانی مائیم
1 در پرتوحسن دلبری حیرانم کز مهر رخش چو ذره سرگردانم
2 از جور و جفای یار بی مهر و وفا درمانده بدام درد بی درمانم
1 عمری بامید وصل دلبر بودم در آتش هجر او چو اخگر بودم
2 تاره بحریم حرمتش یافت دلم دایم ز طلب چو حلقه بردر بودم
1 گفتی چو غمت رسد ترا غمخوارم شادت کنم و بغم دگر نگذارم
2 اکنون که ز پا فتادم از درد فراق بردست وصال جان ما بردارم
1 تا در رخ خوب تو نگاهی کردم هر روز ز اشتیاقش آهی کردم
2 تا گشت دلم به بند عشقت پابند از دست غم تو روبراهی کردم
1 ناظر بکتاب روی خوبان زانیم کز روی نکو آیت حسنت خوانیم
2 ما را چه خبر ز عالم و زهد وورع ما شیوه شاهدان نکو میدانیم
1 ما جمله جهان مصحف ذاتت دانیم از هر ورقی آیت و صفت خوانیم
2 با آنکه مدرسیم در مکتب عشق در معرفت کنه تو ما نادانیم
1 جانا ز جهان جمال تو می بینم از باغ جهان گل وصالت چینم
2 دایم ز جهان مرا چو مشهود توئی در مرتبه شهود بی تلوینم
1 عالم ز جمال تو منور بینم برصورت آدمت مصور بینم
2 هرکس که بدولت لقای تو رسید شادی جهان ورا میسر بینم
1 مشتاق جمال روی جان افروزم از آتش شوق دایما می سوزم
2 معشوق چو شد معلم اسرارم در مکتب عشق عاشقی آموزم